United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Nu schreit gij waarschijnlijk ook nog, Cornelie," klonk weder de stem, die het Duitsch zoo hard en hoekig uitsprak, terwijl zij in hare moedertaal de zachtheid zelve scheen, "misericordia! wat zijn die Duitsche vrouwen toch gevoelige schepsels; ik kan mij zelve haast geen meester blijven, als ik dien tranenvloed zie stroomen; wat ik u zooeven zeide, was slechts tot ons aller bestwil als gij het maar begrijpen wildet!"

"Pax vobiscum!" zei de gewaande monnik, en wilde schielijk voorbij sluipen, toen een zachte stem antwoordde: "Et vobis quaeso, domine reverendissime pro misericordia vestra." Ik ben wat doof," hernam Cedric in goed Saksisch, en tegelijk bromde hij in zichzelven: "Verwenscht zij de nar en zijn Pax vobiscum! Ik heb mijn wapen bij den eersten slag gebroken!"

Zij, die wat van hun goed gered hadden, waren genoodzaakt voortdurend daarbij de wacht te houden; want er zwierven dieven rond, en bij elke beving van den grond, sloegen dezen zich met de eene hand op de borst, onder den uitroep: "Misericordia!", en stalen met de andere uit de puinhoopen wat zij konden. De rieten daken stortten op de vuren, en aan alle kanten sloegen de vlammen uit.

In de Das Floresstraat, de straat der juweliers, die de groote gouden harten verkoopen en de zware filigraankruisen, is de kerk Nossa Senhora da Misericordia, waar de sacristie een schilderij bevat, de Levensbron, dat zonder bewijs wordt toegeschreven aan Grao Vasco, den beroemdsten der oude portugeesche schilders.

»Nog een tien minuten!" »Poeh, poeh, mijn zoon! Het lijkt er niet naar! Van hier tot den kapelaan Maar zegt me eens: wat willen de heeren eigenlijk van den kapelaan?" »Drinken, paterlief, drinken! Wij zijn als sponzen zoo dorstig. Voor elken droppel dien hij ons schenkt, zullen wij hem zeven jaren levens toebidden!" »Misericordia! verschoont hem!

"Sta op!" beval de barones toornig, "en doe, wat ik u bevolen heb geen woord meer. Ik vertrek nog heden!" "Misericordia!" snikte de oude in haar doodsangst, en greep de plooien van het zwarte kleed harer meesteres; "laat mij medegaan, signora Eleonora! Ik sterf zonder u."

"O misericordia!" riep Sanna en sloeg hare handen met een hartstochtelijk, toornig gebaar in elkander: "dat heb ik er nu voor, dat ik zelve hierheen ben geloopen; mevrouw de barones had wel gelijk, dat zij mij steeds verbood, mij met het plebaglio, het miserabile, in te laten."

Want het vertrek heeft nu veel van een gruwelkamer en alle stemmen klinken hol en onnatuurlijk; zelfs Hermoine's eigen stem is hard en schor geworden. "Hij is gereed?" "Neen, hij is getrouwd." "Wat?" "Ja, hij is met mij getrouwd." "Met u getrouwd! Misericordia! Nu zult gij voortaan uw vader steeds beschouwen als den moordenaar van uw echtgenoot!

"Hij is een dapper man en een groot schilder. Ik wil voor zijn altaarstuk zorgen. Máar, o misericordia!" zij slaat haar oogen ten hemel en zegt op angstigen toon: "Ik smeek God, dat mijn vader hem nooit levend in handen moge krijgen."

"Misericordia, welk een weer!" riep bevend de oude dame, op wier lippen het scherpe antwoord door den schrik bestierf, "zou Blanka ook bang zijn?" Daar vloog de deur open en in het ruime, witte cachemiren kleed stond de jonge dame plotseling midden in het vertrek; zij hield de handen voor de ooren en zag angstig in het rond.