United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het welk experiment ons infallibel leert, dat in de contractie van de Spier van het Hert, niet alleen alle de bewegende vesels van het selve haar in malkanderen sluyten, en vaster ende dikker worden, maar dat het nog daar en booven een veel minder plaats komt te beslaan, als te vooren in syn dilatatie.
Maar wee mij! wat is mij? ik ga in 't land mij booven allen dierbaar en gemeenzaam, waar 'k jong was, ga ik aan der liefste hand, en voel mij toch gebannen, arm en eenzaam! Wie dreef mij uit? mijn held, wat was mijn schuld? Wanneer is 't tij der ballingschap vervuld?
Maar hun warm leeven slaapt met hen, inniger dan wie gehuwd zijn, leeven dat voortgaat in sluimer, leeven dat nimmer staakt, noch onderbreeking kent. ...et in polvere dormiam. De klok omhoog toefde booven de stad. Toen, te middernacht, hoorde de wachter beneeden in de donk're klok beslooten stemmen fluistren, hoorbaar alleen voor hem, wachter te middernacht.
Wie zijn waarachtigen aard deemoediglijk volgen durft, hij zal terechtkoomen, maar wie booven zijn macht grijpt valt in duivels hand. De wijze erkent zijn zwakheeden en kinderlijke begeerten, hij zal niet trachten te leeven als een volmaakte, Hij ooverspant zich niet tot onnatuurlijke heiligheid. Hij zegt neederig: "ach! ware ik beeter, maar zóó ben ik".
Wat gij doorleefde in voeling onuitspreekbaar, geen werk der waereld schoort het of genaakt de hoogten waar voor altijd en onbreekbaar uw ziel haar woonstee maakt. Bóoven de kwaal en de armoe onzer tijden, bóoven 't gevecht om ruimte¯en 't zwoegen om brood, leert gij ons kalm op weidsche weegen schrijden in weelden sterk en groot.
Is ons denken niet armzaliger dan het bestaande? Wie zal dan zijn hoope schooner wanen dan de werkelijkheid? Wie zal Gods Heerlijkheeden in verbeelding te booven kunnen gaan? Heerlijk, heerlijk is het leeven des vroom-wijzen. In het leeven vindt hij zeegen, met den dood neemt hij genoegen.
Toen, in volkoomen nacht, als nauwelijks hoorbaar Londen omlaag nog maar fluisterend roerde als in sluimer, ver daarbooven, booven zijn dwalende nevels, onder de kalme sterren, plechtig en diep sprak de klok in de stilte: Pax Deï ... sprak het met God als alleen, in zeegening. Vreede allen zielen, vreede na zwoegen en drang, vreede als van hem wiens werk is voleindigd!
Als ik aan u denk, denk ik aan de leeuw'rik de leeuwrik die des nachts zingt onder de sterren, alleen tusschen de zwarte, stille wolken, gansch alleen booven de duistere aarde, de maan sluit slaaprig 't oog aan de kimme hij waakt en zingt. Als ik aan u denk zingen zóó mijn gedachten, de duistere aarde luistert niet.
Een lantaarn oopen ik een handbreed voor der dwazen oogen, honderd vuuren bouw ik rond hen, en ze zeggen: "wie ziet er wat?" Ik luid de noodklok booven hun hoofden, den doorn der waarheid plant ik in hun borst. In tranen buig ik mij tot hun zweeren, de kleeren mijner trots scheur ik, wijl zij naakt zijn.
Want hij weet dat hij niet zalig kan worden alleen, hij wil niet de meerdere zijn booven zijn broeders. Maar in een feest van veelen zou hij gelukkig zijn, zijn wijsheid is een brandpunt van veele stralen lichts. Zijn hartstochten zijn niet in hem verlooren gegaan, maar bedwongen tot staat van leevendiger spankracht.