United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !


"O goed. Ik hou van m'n werk." Maar 't bezadigde glimlachje, waarmee ze 't zei, intrigueerde 'm: God, was ze zóó veranderd; dat was toch de Go niet, die hij kende, de vertrouwende, alles eischende, maar ook bereid

De moeder keek haar eenig kind met een blik vol liefde aan, en zei: "Neen, Goddank niet." "Ik heb alles al met den Stationschef afgesproken, m'n jongen. Je moet de bagage van de reizigers opladen, plaatsen en weer afladen, maar bovendien draagt de pachter van het buffet je op, taartjes, brood en saucijzen bij de passagiers te gaan venten. Je loopt dus den geheelen trein door.

Meester, ik heb vyftig jaren op die aarde rondgedoold, en zelf veel geleden, maar sedert ik de gaaf ontving m'n voelen tot denken te maken, en verstand te scheppen uit de bron van het hart, sedert dien tyd was me niets zoo bitter als 't aanschouwen van de algemeene ellende die voortdurend de plaats inneemt van mogelyk algemeen geluk.

"Vader dit werd: "moeder" hier, maar 't variantje doet niet tot de zaak moeder en Stoffel dan, ik heb gezondigd... Sakkerloot, ik hèb niet gezondigd! Niets ... niemendal! Heb ik wat verkwist? M'n erfdeel? Geen duit! Heb ik wyn gestort? Geen drup! De zuivere waarheid!

Doe me 't genoegen deze kamer te verlaten. Die plaats dáár, dat is de plaats van mijn vrouw. Niemand zal haar verhinderen hier te zijn zoo ze dat verkiest. Boven alles ter wereld staat zij; ze is me als een deel van m'n lichaam. August, ga heen!" De oudere Helmond heeft zich vast voorgenomen om kalm te blijven.

'k Heb vandaag m'n boozen dag, nog niks verkocht en 't is haast avond. Enfin! 't doet me toch pleizier dat 'k 'reis weer Hollandsch kan spreken. Je zou hier je moedertaal vergeten, n'est ce pas? In den vreemde maakt men licht een praatje, wanneer men een landgenoot ontmoet vooral wanneer hij een type is, en dat was de koopman in jumelles zeker.

De kinders groeien als look, en als m'n wijf me 's-avonds met d'r rooje lippen een zoen geeft, dan zeg ik, dat is een doorslag op den zegen. Vijftig schapen hebben gelammerd. De scharige ossen heb ik aan Franck verkocht en aan 't veer geleverd; ze moeten naar Engeland. De Engelschen hebben geld als water en eten biefstuk als roggebrood.

En Paul, klein als een kind dat voor z'n vader staat: "Dat is ... m'n broer z'n bruid...." Hij snikte een paar maal, droog en hevig, op dat zeggen.... Toen was er een stilte. Op Van Biesen's leerig-oud gezicht kwam iets als blos, en ernstige bezorgdheid in zijn harde trekken.

O August, wanneer ik zoo denk dat we overmorgen om dezen tijd al samen in die heerlijke stad zullen zitten, als mijnheer en mevrouw Helmond Van Romphuizen ja, waarom niet Van Romphuizen daar komen we immers vandaan? o, als ik dááraan denk dan krijg ik zoo iets alsof ik zal vliegen. Parijs, 't was altijd mijn illusie: 't is m'n idole! Och, je bent toch een beste man.

"Geen mensch die me 'r ooit voor bedankte, "Of die er notitie van nam. "Dat menschvolk is bitter ondankbaar! "Voor 't zonnetje maakt men zich mooi, "Háár opent men deuren en vensters... Als ik kom dan... gaan ze te-kooi. "Men moest daar beneden bedenken "Dat 'k nooit van m'n overvloed scheen. Ikzelf sta in 't kryt by m'n zuster... "Die leent me... sints Genesis één.