United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het had ons echter in nauwer verbinding met den daar aanwezigen vriendelijken stationschef gebracht, die ons van eene goede reisgids en vele goede inlichtingen en raadgevingen voorzag.

Er was evenwel in het zeer goede hotel Phoenix in Narvik geen kamer vrij en ook de minder goede hotels waren overvol, zoodat wij op raad van een der hotelhouders besloten den stationschef te verzoeken, aan een van de leeg terugkeerende treinen met ijzerertswagens een wagon te laten haken, waarin wij tot Abisco konden reizen.

Toen zij den waggon wilde verlaten, liepen hen eenige menschen, waaronder de stationschef, met verschrikte gezichten voorbij. Er was klaarblijkelijk iets ongewoons voorgevallen. "Wat? Waar? Is er iemand overreden?" hoorde men roepen. Stipan Arkadiewitsch was ook met zijn zuster terug gekomen en met verschrikt gelaat stonden beiden onder het raampje van den waggon.

Grappig waren een drietal landgenooten, die vast overtuigd alléén onze nationaliteit te vertegenwoordigen, zich aardigheden veroorloofden over de wijze waarop ik weggezonden werd; 't kan toevalliger wijze voorkomen dat zij deze regelen lezen, en zij mogen dan nog eens bedenken welk eene dwaas figuur de hunne was, toen de stationschef zoo beleefd was eene zeer goede plaats te mijner beschikking te stellen.

Later op den middag kwam hij, vergezeld van een Zweedsch gentleman, die hij uit een ander coupé had gehaald, weer bij ons terug en met dezen vriendelijken man als tolk werden wij het spoedig eens. Ik kon medegaan naar Rättvik en de daar aangestelde stationschef, die goed Duitsch sprak, zou voor ons de zaak wel verder in orde maken.

Wat zou een bakkersvrouw in ons land van zoovele vreemdelingen, die haar onverwachts in haar werk kwamen overvallen, en die zij wel nooit zal wederzien, in zoo'n geval gevraagd hebben? De stationschef wilde ons ook van dienst zijn.

Wij togen onmiddellijk naar den stationschef, die geen woord anders dan Zweedsch sprak en verstond, en die onze jammerklachten met een schaterlach beantwoordde.

Voorloopig eindstation van den Bagdadspoorweg is de halte Boelgoerloe, een eenzame en verlaten post, station zonder stationschef of personeel of materiëel, zoodat niets er doet denken aan een spoedige voortzetting van het werk.

Met behulp van den stationschef kregen wij ten slotte om ruim vijf uur een jutka, dat is een wagentje in den vorm van een groote rioolpijp op twee wielen, doch van riet gemaakt en met een os bespannen. De inlanders gaan er in liggen, of zitten er in op hunne gekruiste beenen, wij verkozen er achter in te kruipen en onze beenen naar buiten te laten hangen.

Maar de stationschef verzekerde mij dat, ook al moest ik nu wachten, een reis te paard niet in mijn voordeel zou zijn, dat de spoortrein er altijd eerder zou wezen, en zoo besloot ik, ofschoon met een bezwaard gemoed, af te wachten de dingen die komen zouden. D. i. een spoortrein en het bericht dat de baan klaar was. Het was toen een zonnige en zwoele dag.