United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Onze held echter, die slechts door de uiterste wilsinspanning zijne kalmte wist te bewaren, ontstak in toorn over dit nieuwe oponthoud en sprak heftig: "Draal niet langer, heer! maar breng mij den slag toe, die voor mij bestemd is. Daarna kunnen wij verder spreken!"

Hiermede wil ik Daphnis aanvallen; hij geeft niets om goden noch om tooverzangen. Trekt, o mijn zangen, Daphnis van de stad weg naar mijn huis! Zie! de asch heeft, terwijl ik draal met haar weg te dragen, van zelf het altaar met trillende vlammen aangetast; het zij een goed voorteeken! Er is zeker iets aan de hand; Hylax blaft op den drempel.

Vergeef mij, zeide hij, dat ik u een oogenblik heb willen wantrouwen. Schoon ik weet, dat het niet edel is wraak te nemen, geloof ik toch, dat ik in uwe plaats eveneens zou gehandeld hebben. Draal nu niet langer, zeide de luitenant; reeds zijn meer dan anderhalf uur verstreken en uw vijand nadert. Daar, neem mijn paard, en verwijder u zoo spoedig gij kunt.

De eb is ingetreden; als ik nog draal, tref ik geen diep water genoeg op de bank van Jacksonville aan." »Daarenboven," merkte een der passagiers op, »er bestaat geen enkele reden waarom wij aan de grillen van de te laat komenden zouden moeten onderworpen worden!" Hij die zoo sprak, behoorde tot de eerste groep, die reeds bij de roef van het achterschip der Shannon plaats genomen had.

Heb-je 't in de ingewanden, goede vriend? Of heb-je pijn of ben-je ziek? In een oogwenk ben-je zoo gezond als een vischje. Kom, draal niet langer, 't kost maar eene kleinigheid, en, kun-je niet betalen, dan kost het je niets, totaal niets! Kan het nog mooier? Wat, blijf-je nog staan? Durf-je niet? Dan zal ik het nog beter met je maken.

Mars, die naar buiten getreden was, om den omtrek van Castle-House te verkennen, kwam in dit oogenblik terug. »Het is tijd!" zei hij. Gilbert keek hem als wezenloos aan. Hij was met zijne gedachten elders. »Het is tijd om te vertrekken," herhaalde Mars. »Ja, Gilbert," hernam James Burbank. »Het is tijd; draal dus niet. Vertrek..." »Vader!..." »Geen verteederingen, mijn zoon!

Maar gij, Sancho, zoo gij wraak wilt nemen voor de beschimping, uw ezel aangedaan, draal dan niet en wees verzekerd, dat ik u met nuttige raadgevingen en wenken ter zijde zal staan." "Neen, edele heer, ik wil het maar liever blauwblauw laten; gedane dingen nemen toch geen keer," verklaarde de schildknaap. "Als ik mijn grauwtje maar weerom krijg, wil ik er verder geen water om vuil maken."

Dat beloof ik u bij den baard van mijn vader. Vooruit dus! Draal niet of ik leer u, hoe te beginnen! Humun begreep, dat hij er niet aan ontkomen kon. Hij ging naar de bank en nam een van de stokken op. Het was hem echter aan te zien, dat hij van plan was geen scherpe scherprechter te zijn.

Wat dan nog meer, dat ik draal en wijl en voortkruip met ongesloten mond? Is er wel eenig beslissend vaarwel? Mijn zangen zijn hiermee geëindigd, ik laat hen na, Van achter het scherm, dat mij verborgen hield, kom ik nu naar voren, en ga regelrecht op U toe.

"Ik draal niet," antwoordde de pelgrim, toegevende aan de dringende beden van zijn makker; "maar ik moet middelen vinden, om deze plaats te verlaten volg mij." Hij ging vooruit naar de naaste cel, die, zooals de lezer weet, door Gurth den zwijnenhoeder bezet was. "Sta op, Gurth," riep de pelgrim, "open de achterpoort, en laat den Jood en mij er uit!"