United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gij treft met uwen spits die eerst uit 's moeders schoot Beschouwden 's Hemels licht; eilaas! voor al de smerte En pijn, wats mijnen loon? niet dan 't doorschoten herte Van mijn verkoren bloed; ach! eer gij ooit verreest, Had beter 's moeders buik uw donker tomb geweest: Hoe is dus mijnen troost, hoe is dus mijnen roeme Op eenen nacht verwelkt, gelijk een dorre bloeme!

'k Heb het gevraagd aan den dag, aan de sterren, Zelfs aan de vogelenschaar en de wolken. 'k Goot reeds het lood in het kokende water, Blaadje na blaadje der bloeme ik plukte. 'k Lokte de zwarte, de waarzegster buiten, 'k Smeekte ten slotte de engelenscharen. Mint hij mij nog, gelijk eens hij wel deed? Zij had zeker gehoopt dat zij antwoord zou krijgen.

Was ze u meer dan rijke bloeme, bloeiende in een vreemde gaard, Waar gy slechts de zorg mocht deelen, die haar voor het weêr bewaart? »Heb ik haar mijn hart geschonken 't was, gebogen op mijn kniên; 't Was met kinderlijken eerbied, zoo ik tot haar op dorst zien. Neen dat drukt niet op mijn boezem... maar een geest waart om my rond, Die in 't kleppren van zijn vlerken my een naamloos wee verkondt.

Ook niet omtrent de vraag of een kleine 500 verzen van een dergelijk werk over apostelen en martelaren, als "Sinte Pouwels jonghers", "Sinte Tecla", "Sinte Nasarius en Celsus" deel van Der Ystoriën Bloeme heeft uitgemaakt. Men zou geneigd zijn, de vraag ontkennend te beantwoorden, omdat de assoneerende rijmen, daar vrij talrijk, hier ontbreken.

De schets eener middeleeuwsche vorstenschool uit den Alexander wordt overtroffen door de handleiding voor vorsten in Heimelijkheid der Heimelijkheden; Lapidarijs is uitgebreid tot het groote werk der Naturen Bloeme; de historische overzichten uit Alexander en Merlijn tot den Spieghel Historiael.

"Mijn welkom was een witgeplooide bloeme "Die nog de sporen droeg van haar ontvouwenis, "Mijn afscheidswoord zal U niet verdoemen, "Maar ééns zult gij mijn naam nog noemen "In de ure der benauwenis.

Ligt niet die Liefde als een zonne-damp over 't smaragd gazon, waar zwart-fluweelen merels de perels dauw het gras af stelen, gloed en vocht vindend in dien weel'gen kamp? Alle bosschages houden heerlijk wijd hun blâren-volten in de lucht! beneden ligt warmte-bevend om hun voet gegleden een vloed van gloênde bloeme', o! teederheid!

In een van MAERLANT afkomstig deel van de bewerking der Historie van Troyen voorspelt de dichter, sprekend van HECTOR'S dood: Oec alle heren ende vrouwen Diet lesen, sullen maken rouwe . En in der Naturen Bloeme zegt hij tot Heer NICLAES VAN CATS: Ghebiedijt, here, dit suldi lesen, Die wile dat ghi ledich sout wesen .

Alles is hier zoo hemelsch schoon! Hoe geurig de lucht, hoe prachtvol het bloemtapijt, hoe verleidend de stemmen der lieve vogeltjes! Zou de engel mij reeds naar het hooge vaderland hebben opgevoerd? Kom, lieve bloeme, lig vrij op mijnen schoot, ik zal dij niet plukken. Hoe rijk gekleurd is dijn betooverend gelaat! DE ROZE, waaruit de duivel spreekt.

Dit hiet si mi segghen, her ridder goet, Ende dat die valcke die daer quam Ene bloeme van dier geerden nam, Ende alle die andere liet hi staen. Sine vlercke ginc hi doe van hem slaen Ende vlooch wech met haesten groot: Dat seise mi, hoghe gheboren ghenoot.