United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij oordeelde, dat de afzondering uit de gemeente tot betering niet tot verderving gegeven is. »Daervoor wil mijn de bermhertighe Heere verhoeden, dat ick dat toestaen soude«, dat wie elkander jaren lang als echtelieden toebehoord hebben, alzoo zouden gescheiden worden. »Ende is derhalve mijn siel een groote smerte... dat men Swaan Rutgers... daarom den duivel overgeven salHij begeerde, ook in deze zaak, een evangelie te leeren, dat bouwt en niet breekt, dat wèl en niet kwalijk riekt.

Ik weet het, zei Uilenspiegel. Duldt gij, sprak zij, dat hij uws vaders bloed erve? Nog liever zat ik een heelen dag op de pijnbank, antwoordde Uilenspiegel. Ik ook, sprak Soetkin, maar spreek niet uit medelijden, hoe groot ook de smerte weze die ik lijde. Eilaas! gij zijt eene vrouwe, zei Uilenspiegel. Arme jongen, sprak Soetkin, ik bracht u ter wereld en kan tegen 't lijden.

Breng haar nog dichter bij het vuur. Katelijne schreeuwde. De schout zegde heur: Bid Satan dat hij u verfrissching bezorge. Met het gezicht vol smerte, wees zij naar heure schoenen, die rookten ten gevolge van de hitte des vuurs. Bid Satan, dat hij ze uitdoe, sprak de schout.

Ziet eens, zeiden de vrouwen tot elkander, hij heeft koude onder de heldere zon, die gloort aan den hemel, en kan zijn witte haren of zijn vaneengereten gezicht niet verwarmen. Hij siddert van smerte! 't Is de rechtveerdigheid Gods! Ziet eens hoe jammerlijk hij zich recht houdt! En zijne moordenaarshanden, van voren gebonden, bloeden ten gevolge van het prangen der val.

Ja, sprak Nele, en Soetkin weent aan de poort van het Steen. Het hert van den verloren zoon bonsde van smerte en hij zei tot Nele: Ik wil ze zien. Neen, dat moet gij niet doen, sprak Nele, maar wel volbrengen hetgeen Klaas gezegd heeft, vóóraleer hij gepakt werd: Red de karolussen, zij steken achter den brandmuur van den schoorsteen.

Arme dooden: Soetkin stierf van smerte; Klaas door den viere: eik van goedheid en eiloof van liefde; ik, uw zoon, ik lijd grootelijks en zal u wreken, assche, die ik zoo liefheb, die klopt op mijne borst. Lamme sprak: Gij moogt ze niet beweenen, die voor de gerechtigheid stierven.

Acht uren had de klok geslagen en de avond viel: de heeren der rechtbank stelden de uitspraak uit tot den volgenden dag. In Katelijne's hut weende Soetkin, waanzinnig van smerte. En gedurig sprak zij: Mijn man! mijn arme man! Uilenspiegel en Nele omhelsden heur met oneindige teederheid. Zij drukte hen toen in heure armen en weende in stilte. Dan deed zij hun teeken heur alleen te laten.

Gij treft met uwen spits die eerst uit 's moeders schoot Beschouwden 's Hemels licht; eilaas! voor al de smerte En pijn, wats mijnen loon? niet dan 't doorschoten herte Van mijn verkoren bloed; ach! eer gij ooit verreest, Had beter 's moeders buik uw donker tomb geweest: Hoe is dus mijnen troost, hoe is dus mijnen roeme Op eenen nacht verwelkt, gelijk een dorre bloeme!

De chirurgijn-baardemaker raakte ze aan, en Soetkin stiet een kreet van smerte. Beken in heure plaats, zei de baljuw tot Uilenspiegel. Maar Soetkin bezag hem met opengesperde oogen, als die van een doode. En hij begreep dat hij niet spreken mocht, en weende zonder een woord te uiten.

Onraakbaar is hij, vluchtende ooit en vechtende; verderfnis strooit hij op die wilden weêrzetten hem 't zij burgten van orduin gebouwd, 't zij duizend man, 't zij duizend schilden. 't En breekt den boozen beul, van al 't geween dat hem te voeten valt, geene enkele smerte, geen Bethlehemsche kinderdood, geen leêggeroofde moederschoot, zijn steenen herte!