United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij is niet van plan zich daarover druk te maken, hij wil dichten naar zijn eigen zin, en, zoo vervolgt hij: Ist dat ic yet scrive hier in, Dat den enen of oec den anderen Niet en ghenoecht, die mach gaen wanderen Ende latent anderen luden lezen . Die zelfbewuste onafhankelijkheid van geest is in dezen vertegenwoordiger der veertiende eeuw eene flauwe voorafschaduwing van later tijden.

"Al ghevoeldi oec bi wilen ellendecheit van herten, alse ochte ghi van hem begheven waert, daer omme en mestroest u selven niet. Zij schroomt echter, kunstenares die zij is, ook het lagere niet, want zij weet het te verheffen.

Oec vyndic Gode int diepe van mijnre sielen duer sijn gracie, ende also, mijn vrient, ic segghe hu inder waerheit, dit conincrycke passeert ende gaet te boven alle de rijcken die up eerderijc sijn; want tes een conyncrijcke dat nemmermeer hende nemen en sal.

Die dat mijn vader den coninc riet, Bracht mi oec in dit verdriet, Dat ic te vondelinghe was gheleit, Ay, ende of ic die waerheit Wijste, wie dat hadde ghedaen, Die doot soude hi daer omme ontfaen, Bi minen god Apolijn!

In een van MAERLANT afkomstig deel van de bewerking der Historie van Troyen voorspelt de dichter, sprekend van HECTOR'S dood: Oec alle heren ende vrouwen Diet lesen, sullen maken rouwe . En in der Naturen Bloeme zegt hij tot Heer NICLAES VAN CATS: Ghebiedijt, here, dit suldi lesen, Die wile dat ghi ledich sout wesen .

Ende enen Sarrasijn heft vercocht, Ende in groten ellende brocht, Ende oec die moeder, diene droech, Dat si daer na noit en loech in twintich jaren, daer si lach Ende noit soine noch mane en sach: Dat beriet her Robbrecht al. Nu swijt ende merct hoet beghinnen sal. OP SICILI

Daer om dat hi en oec dick te visiteren plach... navolghende, als een oetmoedich discipel des prioers, syns meesters voetstappen, welcke leere hi oec te menighen steden heeft doen vloyen als een rivier, comende ut Ruysbroecs boecken ."

"Want die scaduwe Gods verlicht onse inwendighe woestine; mer op die hoghe berghe inden lande der gheloeften daer en is gheen scaduwe: nochtan eest al één sonne ende éne clairheit die onse woestine verlicht ende oec die hoghe berghe; mer die staet der heilighen is doerschinich ende glorioes ende hierom ontfaen si die claerheit onghemiddelt; mer onse staet is noch sterfelic ende grof ende dit is dat middel daer die scaduwe ave comt die onse verstandicheit alsoe bescaduwet, dat wi Gode noch hemelsche dinghen niet bekennen en moghen also clairlic als die heylighen doen" .

O! Mamet ende Mahoen, Lieve vader, hoghe baroen, Die moet u gheven goeden dach, Ende oec mijnder moeder die ic noit en sach Meer dan nu te deser tijt! Ic ben al mijnder droefheit quijt, Die ic in mijn herte ontfinc. Doen ic vernam dat ic een vondelinc Was, doen waert ic die droefste man, Die nie ter werelt lijf ghewan, Maer het is mi ten beste al vergaen.

Mi es emmer also te moede, Om dat ic lach daer in ghewonden, Doen ic te vondelinghe was vonden; Ic bender seker af gheboren: Mijn herte seghet mi te voren, Want ic daer in ghewonden lach. Ic nemmermeer vroude ghewinnen en mach. Ic en hebbe vonden mijn gheslachte, Ende die mi oec te vondelinghe brachte. Ic souts hem danken, bi Apolijn!