United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Matapus ang sandalî sa m~ga salitâan naming walâng kabuluhán ay sinabi ko sa kanyá: Liwayway, ¡oh, himalâng Liwayway sa kagandahan! Akó'y paroroón sa labanán at malapit ang ninyó akó mákita. Akó'y paris din ninyó, ulila sa lahát. Kun ang aking hinin~gá'y malagót sa párang n~g pakikihamok, ay parang isáng muntîng ilaw lamang na pinatáy n~g han~gin. Sa bagay na itó, ¿maipagkákaloób kayâ ninyó, diwat

Talastasin ninyo ito; cailan ma,y, houag cayong magaalinlan~gan at malulupaypay ang inyong loob sa anomang bagay na inyong gagau-in, cahit anong hirap, houag lamang di ninyo pagtiticahang matibay hangan sa di ninyo maquitang matapus. Ang casicapan, ang laloong pagcucuro, ang catibayan nang loob, ay siyang iquinayayaring madalì nang man~ga bagay na sa unang paggau

Ang lahat. ¡Ay sayang na sayang! Ang ama. Itiguil natin n~gayon ang bagay na ito, at ang isipin natin ay ang macalilibang sa inyo, at nang matapus ang arao sa caligayahan, yayamang ang naguing pasimulâ ay sa caligayahan din, at sa pagca,t, pinabayaan nang Dios na pacamtan sa atin.

¡Gaano calaki ang aking tuwa! may dala acong sulat na ucol sa canya, ang biglang sinabi n~g binata, at cung hindi lamang sa ganitong maligayang pagcacataon n~g pagparito cong ito, nagsadya disin pa aco n~g pagparito upang siya'y aking dalawin. Samantala'y naguising ang "maligayang" pagcacataon. ¿De Espadaña? ani doña Victorina n~g matapus ang pagcain, ating titingnan na si Clarita?

Si Robinson ay nang matapus nang macapaligò, ay nagbalic sa caniyang tahanan, cumain nang hapunan at nagpahin~gang lubhang mahinahon. Tularan naman natin siya. Si Cárlos. Inang, inang. Ang ina. ¿Ano ang ibig mo, Cárlos? Si C

Nararamdaman niya ang totoo niyang cahinaan, baga ma,t, ualang casaquitang anomang nagpapahirap sa caniya, at ang lagnat na totoo niyang dinaramdam, ay umouî sa pauis nang boong catauan; at nang mangyaring houag humintò ay siya,y, nagbalot nang man~ga balat nang hayop na llama at hindi siya cumilos, hangan sa nang matapus ang calahating oras nacaramdam siya nang malaquing caguinhauahan.

Iniclian co ang man~ga pagninilay, na nababasa sa uicang castilá, sapagcat ang cahabaan nang binabasa, ó nang man~ga panalan~gin, ay madalas na nacalilibang lamang nang loob, at maraming marami sa naquiquinig, ang ualang masabi, at ualang natatandaan, cun matapus ang pagbasa.

Nang matapus na siyang macapagtanim, ay hinarap niya ang paggau

Ang ama. Uastò ang inyong pagdidilidili man~ga anac co, sa pagca,t, naquiquita nating tunay na si Robinson ay hindi pa napupuspos niyong matibay at ualang pagmamalio na pagasang anac sa Maycapal nang matapus nang caniyang matangap ang maliuanag na catotohanan nang caniyang cagalin~gan at carunun~gan. Datapoua,t, bago natin siya sisihin, ay lumagay tayo sa caniyang calagayan, at siyasatin natin ang ating sariling consciencia, na tumanong tayo sa ating sarili, na cung lalong magaling ang ating gagau-in cung tayo,y, nalalagay sa calagayan ni Robinson. ¿Ano ang acal

At matapus ihandâ ang kauntîng abúbot na aming dadalhín ay lumakad kamí.