United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ang salitaang ito'y nangyari sa dakong likuran n~g bahay ni tininting Moneng n~g kasalukuyang nagdadatin~gan ang man~ga unang daló na kasabay ang noviong si matandang Ape.

Ito'y naaayon sa ugali n~g m~ga dating taga Hebreo, Persa at India, at gayon din sa dakong kanluran n~g Arabia noong panahon ni Job na ang yama't hiyás sa libin~gan ay marami pa kay sa na sa bahay nilá.

Sa kalasingan ay tignan ninyo at pinaiikot ang tungkod at isinasaksak sa mga dakong pinamumuuan ng tubig; natutuwa at pinapipihitpihit sa kanyang mga kamay ang mga valenki ; at nagsasalita ng ganito: Wala man akong chuba o balabal ay naiinitan ako, sapagka't tumungga ako ng kaunting alak; ang tiyan ko'y busog sa alak; anupang ipangangailangang ko ng isang balabal na pampainit?

Ang sigawan n~g ¡tulisán! at ¡sunog! ay nádin~gig halos sa lahat n~g pook n~g bayan at ang m~ga justicia ay lumipana sa paghabol, sa may dakong luwasan, sa m~ga tulisang nagtun~go sa hulo.

¿Totoo nga kayang ang paghihigpit ng iyong ama ang naging dahilan ng hindi mo pagkadalaw sa akin? ¿Hindi kaya totoo ang nabalitaan kong si Enchay na kababata natin, ang nagbawal sa iyo? Huwag kang magkaila at ipakikita ko sa iyo ang katunayan na si Enchay nga; huwag kang sumumpa at baka ka mapahiya sa dakong huli. Kaylan ko natanggap ang balitang iyon at sino ang naghatid sa akin?

At narito't pinaaklat ñga at ñgayo'y buong pusong inihahandóg sa mga giliw na mangbabasa. Gaya nang nasabi na sa dakong unahan nito, ang Bulalakaw ng Pag-asa ay limbag na noon pang Agosto ng 1909. Mula noon hangga ñgayon ay mahigit nang siyam na taón ang nakararaan. Kung ang naturang aklat ay isá lamang buñgang kahoy, nanatili man ang magandang kulay, marahil ay tuyo na't walang katas.

Ang ikatlong bahagi, na sa m~ga nagsipagkristiano at siyang m~ga liping tinutukoy ko sa kasaysayang ito ay masasabi nating may walong lipi ang dami na dili iba't itong m~ga sumusunod: Ang Bisaya , na m~ga taong nan~gananahan sa maraming m~ga pulong napapagitan sa Luzón at Mindanaw, sa makatuid baga'y sa m~ga puló n~g Panay, Negros, Leyte, Samar at ibapa; ang Tagalog , na nan~gananahan sa kalagitnaan n~g Luzon at nakakalat sa m~ga lalawigan n~g, Maynila, Batan~gan, Kabite, Laguna, Bulakan, Bataan, Nueva, Ecija at iba pa; ang Kapangpan~gan at Pang-asinan na nan~gakakalat sa m~ga kapatagan n~g kahilagaan nitong Luzon; ang Ilokano , na nan~gananahan sa may dakong kalagitnaan n~g hilaga't kanluran nitong Luzon; ang Kagayan na nan~gagsasalita n~g wikang Ibanag at nan~gananahan din sa Kagayan; ang Bikol na nan~gananahan sa Kamarines at sa m~ga lalawigan n~g Sorsogon; at ang Sambal na nan~gananahan din sa Sambales.

Kung ang sino man ay walang anák sa tunay na asawa, kungdi sa babaeng kinasama lamang ay nan~gagmamanang lahat ang m~ga anák at kung sakaling may anák sa alipin ay pinagkakalooban lamang n~g ayon sa nabangit sa dakong una.

Ni ang mga kamalian man ng pagkakalimbag sa siping nasa aming kamay ay di rin napag-usapan. At ang lahat nang kaibhang iyan at kamalian ay siyang naging sanhi ng mga paliwanag namin sa dakong huli. Maynila, 10 Septiembre 1921. -Alberta Balmaseda, asawa ni Victor, namatay noong Marso, 1921. at

Nicandro't Martinez sa dakong ito n~g salitaan n~g dalawang lalaking hindi nakikilala, bagaman alan~gang asalin n~g gaya nila ay kapwa sila nagtangkang makilahok sa gayong paguusap, upang kung sakasakali'y kanilang matalos kung aling hotel ang binanggit na iyon.

Salita Ng Araw

babayaan

Ang iba ay Naghahanap