Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 mei 2025


Het was een eindelooze toon of beter een gevoel van frrrr of trrrr, dat hun geheele lichaam doortrilde, zonder dat eenig ander geluid in dien zoo kalmen nacht waarneembaar was. Welke schrik heerschte er den volgenden ochtend in Philadelphia! Dat laat zich begrijpen. Al zeer vroeg wist iedereen reeds, wat des avonds te voren in de vergaderíng van de leden van Weldon-Institute voorgevallen was.

Als de bodem opengescheurd ware, om den voorzitter en den secretaris van Weldon-Institute te verzwelgen, dan zouden zij niet spoorloozer van de oppervlakte der aarde verdwenen kunnen zijn. De dagbladen van de gouvernementspartij drongen er op aan, dat aan het personeel der politie op ruime schaal uitbreiding gegeven werd.

De redding der vluchtelingen was inderdaad al zeer weinig verzekerd. Wanneer de Albatros hare vrijheid van beweging en van sturen zou herkregen hebben, zou zij toch dadelijk naar het eiland Chatham, vanwaar de beide leden van Weldon-Institute zoo spoedig niet zouden kunnen vertrekken, weerkeeren. Binnen een half etmaal zouden zij weer in de macht van den ingenieur kunnen zijn.

Dus, daar het luchtschip nu meer rechtstreeks westwaarts aanhield, zou men weldra het uiteinde van het meer Michigan bereiken. "Er is geen twijfel meer mogelijk, Uncle Prudent!" riep Phil Evans eensklaps uit. "Waaromtrent is geen twijfel mogelijk, Master Phil Evans?" vroeg de voorzitter van Weldon-Institute steeds nurksch. "Wel die verzameling van daken, dat is...." "Welnu, dat is?" "Chicago!"

Na eenige minuten hard gearbeid te hebben, had de secretaris van Weldon-Institute geen ander resultaat verkregen, dan dat al de lemmeten van zijn bowie-knife zoodanig geschaard waren, dat zij veel geleken op eene duizendtandige zaag, en dat de punten er van gebroken waren. "Slaagt gij?" vroeg Uncle Prudent. "Neen!" "Zou de omwanding van deze cel ook van plaatijzer vervaardigd kunnen zijn?"

Dat alles had de bevolking ten zeerste verwonderd. Maar de verwondering sloeg tot schrik over, toen de geheele stad vernam, dat de voorzitter en de secretaris van Weldon-Institute ook gedurende den nacht van den 13den Juni geheimzinnig verdwenen waren. Dat was inderdaad eene ontzettende gebeurtenis.

"Men heeft daarenboven aangetoond en bewezen, dat de afmeting van de oppervlakte van den vleugel betrekkelijk vermindert, naarmate de omvang en het gewicht van het dier verminderen. Daarop afgaande, heeft men de vervaardiging uitgedacht van meer dan zestig toestellen, die...." "Die nimmer hebben kunnen vliegen!" riep Phil Evans, de secretaris van Weldon-Institute uit.

Zeer veel zittingen van Weldon-Institute waren gewijd, niet aan de bespreking van den vorm of van de afmetingen der schroef, maar aan het vraagstuk, waar die schroef geplaatst zoude worden, achter aan het toestel, zooals de gebroeders Tissandier gedaan hadden, of aan het voorgedeelte van het toestel, zooals de kapiteins Krebs en Renard te werk waren gegaan.

Daar ging de ingenieur aan wal, zorgde er natuurlijk voor, volkomen onbekend te blijven en vernam al spoedig een bericht, dat hem slechts genoegen kon doen, namelijk: dat Weldon-Institute op het punt was zijne proefnemingen te beginnen en dat de voorzitter Uncle Prudent en de secretaris Phil Evans met den Go a head den 29sten April van Philadelphia zouden vertrekken.

Zoo iets was nog nooit geschied, dat al de leden van Weldon-Institute in eenig punt volmaakt overeenstemden. "Hij stelt voor ons te bewijzen," ging Uncle Prudent voort, "dat de meening omtrent de bestuurbaarheid der luchtballons het meest domme en belachelijke droombeeld is, wat in het brein van een sterveling kan opkomen." Een dreigend gebrom was het antwoord op die stoutmoedige verklaring.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek