Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
De eene was altijd stil als 't graf, een vlijtige knaap, die de dieren bijna geheel alleen verzorgde, de andere was, trots zijn afschrikkende leelijkheid, verbazend ijdel; hij had drie hoeden bij zich, de eene nog hooger dan de andere.
Als de Westenwind de geuren van dat bloemenland naar 't Oosten dreef, stak iedereen, en meest nog in Antwerpen, verrukt den neus omhoog, zeggende: Riekt gij dien goeden wind, die uit Vlaanderen waait? Onverpoosd waren de vlijtige bijen bezig met honig uit de bloemen te zuigen, was te maken, het broedsel te verzorgen in de korven, te weinig in aantal om al de zwermen te bergen.
Toen ze er in 't begin kwamen wonen, konden zij daar niet meer dan een varken en een paar kippen houden; maar ze waren bizonder vlijtige en knappe menschen, en nu hadden ze èn koeien, èn ganzen. Het was hun buitengewoon goed gegaan, en ze zouden tevreden en blij naar de kerk zijn gewandeld, als ze niet over hun zoon hadden hoeven denken. De vader klaagde er over, dat hij traag en lui was.
Hij werd getroffen door haar ijver en de snelle en uitnemende wijze, waarop zij haar taak volbracht. Hij had schik in die gebogen en vlijtige kleine gestalte, en lachte niet om de houten kom op haar hoofd. Na haar gedurende korten tijd te hebben gadegeslagen, kwam hij op het meisje af en sprak: "Ge werkt goed en babbelt niet met uw makkers.
Hij legde zich midden in het groote bed, en naast hem legde het vlijtige echtpaar zich neder. Drie nachten bleven zij daar bij elkander. Toen ging Oerman heen, en vervolgde zijn reis. Na negen maanden echter kreeg Amma een krachtig kind. Het had een frisch gezicht en vroolijke oogen. Zij wieschen het met water, wonden het in linnen windselen, en noemden het Kerel.
De Duitsche schrijver Löwenfeld deelt van een dezer conflicten het volgende mede: "Tusschen Toerghenjeff en Katkoff was een twist ontstaan, waarin ook Tolstoi gemengd werd zij het dan voor een deel door eigen schuld. Toerghenjeff was eerst de vlijtige medewerker van Katkoff geweest, en voor laatstgenoemde was het natuurlijk onaangenaam zulk een uitstekenden schrijver te verliezen.
En juist in die dagen had zij bizonder goede en vlijtige voornemens; zij was ook zeer vroom, kon met grooten aandrang en overgave korte, hartstochtelijke gebeden zeggen. Maar zij was vaak zoo kribbig en kort aangebonden, dat haar Mevrouw, bang een opmerking te maken, zijdelings de schimpscheuten luchtte, die zij toch niet voor zich kon houden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek