United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Schilderkonst, die zy waardeert en acht, En nu weêr in haar eerste staat gebracht, Heeft op haar ziel een onbepaalde macht Door haar vermoogen. En die, myn Heer, vliegt met de Poëzy Haar Zúster, zelf d’onsterflykheid voorbij, En twisten nooit om d’opperheerschappy Met brandende oogen.
Nu, dat is ook geheel iets anders, als in landen waar veel Koophandel gedreeven wordt; want daar moet ook veel credit gegeeven worden; daar zijn de meeste bezittingen denkbeeldig; immers een koopman moet ten minsten tweemaal zo veel credit dan vermoogen hebben; maar hebt ge dan hier geenerleije spellen? De Kunstkenner.
Hij zit aan, doch zwicht voor lust naar 't lekkers niet, maar onverwoogen drinken zijn blikken 't jonge, lieve licht, 't éénige wat zij nog te zien vermoogen. 't Feestvolk stroomt uit, hij volgt, als weezenloos, 't lieftallig weezen dat haar macht niet weet en niet vermoedt wat gloed zij deed ontbranden.
DANDYN. Zwyg, en laat hem staan. Besluit. WOUTER. met een hoogdravende stem. Dewyl men ons dan toelaat aâm te haalen, En wyl men ons verbied om buiten lange paalen Te springen, zo zal ik met geen omstandigheên U kwellen, maar beknopt tot alles overtreên; En stellen u de heele afbeelding kort voor oogen Van myn Proces, daar by de Facte, en zyn vermoogen.
Gij armen, die niets hoordet, niets begrijpt gevoelloos in uw dof bestaan verlooren, weet dat de vrucht der vrijheid is gerijpt. Uit aardsche liefde is 't heemelsch kind gebooren dat van uw doodsch geslacht den boei kan slaken en uw verdoofde blikken glanzend maken. Want niets heeft er vermoogen dan de Geest.
Ik. Ja, in mijn land heeft men 'er juist ook niet veel mede op; doch of de oorzaak van die onverschilligheid voor 't ordonneeren van ontwerpen uit de Geschiedenissen, uit een gebrek aan kunde in dezelve, en van oefening van het verdichtend vermoogen, ontstaat, dan of de reden die gij 'er voor opgeeft, bij ons mede de oorzaak van het verval in dezen is, wil ik niet bepaalen. De Kunstkenner.
Lieve gezicht, met uw angstige oogen, vrees niet! wat blinken uw blikken zoo bleek? Denk onzer minne geweldig vermoogen waar zooveel onrust en euvel voor week En d
Niemand stoote zig aan de stelling dat ons Land naa dertien Eeuwen, wel geheel van gedaante veranderd zou kunnen zijn; dat de Stad Amsterdam, mogelijk dan slegts een twijffelachtig geheugen van derzelver voormaalige ligging zoude kunnen naagelaaten hebben; want men gaa slegts 1300 Jaaren terugge, en zoeke thands Steden, die toen in vermoogen bloeiden en maake het besluit zelve op; alleen de Dichter mag een eeuwig bestaan en voortduurenden groei, aan, in den aart wisselvallige, zaaken belooven; de Wijsgeer besluit uit de overeenkomst der dingen tot eene gestadige verwisseling en voordduurende onbestendigheid.