Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Niet hij zal hebben te bewijzen, dat hij werkelijk de auteur is, maar de tegenpartij, die dit betwist, dat hij het niet is. Het tweede lid van het artikel betreft de anonieme en pseudonieme werken, voorzoover zij voorzien zijn van den naam des uitgevers.
Het publiek kent my niet, en de uitgevers beoordeelen de werken meer naar den gevestigden naam van den schryver, dan naar den inhoud. Juist zooals wy de koffi naar de renommee van de merken. Wel zeker! Hoe anders? Als ik dus mag aannemen dat myn werk niet geheel zonder verdienste is, zou dat toch eerst na de uitgave blyken, en de boekhandelaars vragen de betaling van drukloon, enz. vooruit ...
Het motief voor deze zonderlinge bepaling was vooral geweest, dat men het den auteurs van landen, die nog niet tot het Verbond zouden zijn toegetreden, niet te gemakkelijk wilde maken, daar hierdoor het belang, dat die landen erbij zouden hebben om alsnog toe te treden, aanzienlijk zou verminderen; de werken dezer auteurs zouden wel in het Verbond beschermd zijn, maar niet zij, doch de uitgevers, die dan toch in elk geval binnen het Verbond gedomicilieerd zouden zijn, zouden van die bescherming mogen genieten .
Frankrijk, met zijn vruchtbare letterkundige productie en zijne alom bekende taal, en waar bovendien de prijs der boeken door uitgevers en boekhandel hoog werd gehouden, had hiervan het meest te lijden, zoodat het alleszins begrijpelijk is, dat vooral dáár de internationale beweging tot bescherming der auteurs aanhangers vond en gaande werd gehouden.
Uitgevers en redacteuren van andere tijdschriften vroegen vermaarde schrijvers om letterkundige bijdragen, waardoor de administratie van den Sawremjennik zich gekrenkt voelde, en wederkeerig.
Hij wilde het auteursrecht beschouwd zien als een soort privilegie, alleen steunende op het algemeen nut, "op de noodzakelijkheid om schrijvers en uitgevers eenig voordeel te verzekeren, ten einde het uitgeven van boeken niet onmogelijk te maken" . Zoo ook de tweede praeadviseur, Mr.
Binnen den kring der Vereeniging, waarvan trouwens bijna alle Nederlandsche uitgevers lid zijn, geniet dus, buiten de wet om, de eerste vertaler het uitsluitend vertalingsrecht op het oorspronkelijk werk. Hetzelfde beginsel dus als het in de regelingen van 1796, 1803, en 1814 en 1815 gehuldigde: wie er het eerste bij is geldt als rechtmatig bezitter.
Te deksel, als wij schrijvers en illustratoren in het zweet van ons aanschijn, de uitgevers aan hoeden hèlpen mogen we dan niet verlangen, dat tegenover ons de burgerlijke beleefdheid in acht worde genomen? Mag ik als verluchter geen diepgevoelde meening neerschrijven over den auteur Falkland, wiens populariteit een hoon is voor alles wat schoone geschriften produceert?
Daarna werd de ademhaling flauwer, een laatste naam, die zijner zuster, kwam pijnlijk over zijne lippen: "Ca...ro...line". Het was zijn hart, dat ontsnapte. Het was twee uren. Hector Denis. Heeren kunstenaars, heeren uitgevers, heer dichter, ik heb u eenige aanmerkingen te doen aangaande uwe eerste uitgave.
Milaan is het middelpunt van de Lombardijsche zijdeweverijen, die haar grondstof te danken hebben aan de duizenden moerbeiboomen in deze vruchtbaarste laagvlakte van Europa met wier bladeren de zijdewormen zich voeden. Ook fluweel, tapijten, papier en gummi vormen hier belangrijke export-artikelen, terwijl uitgevers als de gebr. Treves en de firma Sonzogno een Europeesche vermaardheid genieten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek