Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
De vertooningen waren gewone bruiloftsvertooningen. Toespelingen op 't intieme leven van doodgewone menschen. Meisjes die slecht verzen opdreunden en meneeren die hun rollen vergeten waren en links en harkerig deden op 't kleine tooneeltje. Kees luisterde aandachtig en dus zweeg ook Bernard uit beleefdheid.
»Grootmama komt beslist op de stoep om te luisteren Willem,« zegt Gustaaf en zij rijden nog even naar het voorvaderlijk huis om van dit tooneeltje te genieten. 't Was zoo. Grootmama en de dienstboden, tot het schellemeisje toe, allen rijkelijk met oranje gesierd, staan op de stoep.
Alles werkt er trouwens toe mee, de oogen te bekoren, en de onbeteekenendste feiten roepen dadelijk een schilderachtig tooneeltje op, al is het maar een barbier, die op den hoek van een straat met een oude spijker een patiënt een kies trekt; of een kind, een half naakt jongetje, dat met een lang gesteelde kalebas water schept uit een der groote kruiken onder een reuzenparasol, die voor het vrij gebruik van de voorbijgangers op straat zijn neergezet; of een mohammedaansche vogelkoopman, wien men zijn papegaaien afkoopt en zijn andere vogels, om ze vervolgens dadelijk te laten vliegen, 't geen door de Boeddhisten als een werk van vroomheid wordt beschouwd.
De vrouwen en de liefde komen vooral in de oudere romans niet op den voorgrond. Slechts van tijd tot tijd komt een komisch tooneeltje of een komische trek den ernst vervangen; de grappen waarmede de personages zich vermaken, zijn ruw of grimmig.
Het geheel is nu een druk tooneeltje geworden. De omstanders geven op eene in 't oog loopende wijze uiting aan hun gevoel.
Iedereen had plezier in het groepje; het meisje had ten slotte een plaats op z'n knie veroverd! Ze sprak nu niet meer, maar liet rustig haar kopje tegen zijn breede borst rusten. Zelven bemerkten deze menschen niets van de belangstelling om hen heen, zoo geheel gingen ze op in hun eigen geluk, de tijd was zeker te kort om zich erover te bekommeren of oningewijden dit tooneeltje mee gade sloegen.
Het is maar een verhaal uit Liliput, de geschiedenis van een mikroskopisch volkje, levend en handelend op een eigen tooneeltje.
Een heldere Septemberzon, een straat, zoo schoon en rein als 't schip van een kerk, roode, bruine of witte huizen met roode daken, kleine meisjes, in het blauw gekleed, in druk bewegen vol gratie; men kan er werkelijk spijt van hebben, dat men niet met één penseelstreek al die kleuren op het doek kan brengen, waaruit een tooneeltje van dezen aard bestaat.
Deze losse schetsen boven den grond uit de speelzaal en onder-den-grond uit 't gnomenrijk vat M. ten slotte samen in één tooneeltje, waar hij alle personen, die hij door zijn naakte voorstelling hunner zedelijke waarde beleedigde, laat opkomen, om hierover op te spelen: het is een soortgelijk motief om de eenheid in de speelsche verscheidenheid zijner Millioenenstudiën vast te leggen als het koortsvisioen uit de Minnebrieven.
Vooral onder de volksklasse, die hier is voorgesteld, onder de eenvoudigen van geest, die opgroeien te midden van de natuur. Hiermee kunnen we afscheid nemen van de blauwgekielde tempelgangers, om nog even eenen blik te slaan op het tweetal, dat op den voorgrond in de schaduw zit. De eerste laat het tooneeltje, daar voor hem, niet onopgemerkt passeeren. Hij steekt het hoofd onderzoekend vooruit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek