Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Misschien heeft geen schrijver van de negentiende eeuw zooveel gedaan om belangstelling te wekken voor de letterkundige schatten van Scandinavië als Bisschop Esaias Tegnér, dien een Zweedsch auteur karakteriseerde als "dat machtig Genie dat zelfs wanorde organiseert."
Zonen van Valhalla! D'aarde verdwijnt; tot der Asenen feest Roept mij de Giallar-hoorn; Zaligheid, als een Helm van goud, omringt den gast die kome! Tegnér, Frithiof-sage. Verloving van Frithiof en Ingeborg. De krijgslieden van de natie vergaderden nu in een plechtig Thing om een troonopvolger te kiezen.
Maar op hen volgde Frithiof dan, Gehuld in blauw gewaad Een hoofd wel grooter, teeken van Zijn heldelijken staat. Hij stond nabij de broeders daar Als rijpe dag, geschouwd Tusschen den morgen rozig klaar En nacht in donker woud. Tegnér, Frithiof-sage.
Hoe kleurt nu een tint van rood haar het vorst'lijke, bleeke gezicht, Zoo purper op velden in sneeuw het huiverende wonderlicht, Als twee witte waterlelies die dobbren op stroom, ongestild, Maar aldoor rijzend en dalend, dus zwoegt haar het harte wild. Tegnér, Frithiof-sage.
Ik zou gaarne willen rusten, maar Hij die mijn geest bestuurt, laat dat mij niet toe," het antwoord van een heldengeest op de bezwaren van de burgerlikheid, die Tegnèr zo prachtig beschreven heeft in zijn gedicht over »Alexander aan de Hydaspes". En door zijn gehele optreden protesteert Alexander ook tegen de geestelike beschuldigingen van onverzadelike hebzucht.
Zie, daar komt de drinkhoorn, Gaand' op gouden voet, Verwarmt u, koude zeelui, Ik drink op Ingeborg. Tegnér, Frithiof-sage. De komst van Frithiof en zijn mannen, en hun manier van landen, werd opgemerkt door den wachter van Angantyr, die dadelijk zijn meester meedeelde alles wat hij gezien had.
Toen de oude man aan het spreken was, ging Frithiof door met spelen, terwijl hij er telkens een raadselachtige toespeling op het spel tusschen wierp, totdat hij, aan dit punt gekomen, zeide: Björn wil vergeefs mijn koningin Die 'k sinds mijn kindsheid 't meest bemin! Z' is in mijn spel mijn liefste stuk, Kome wat wil haar houd ik toch! Tegnér, Frithiof-sage.
De oceaan die kookt en ziedt, Spreidt z'n schuim in wild gebruis, Gillend of met snelheid vliedt Vooglen vlucht naar veilig thuis. Tegnér, Frithiof-sage.
Doch d' oogen van de bruid, Twee heem'len blauw, Met tranen zijn gevuld, En aan haars broeders hart zinkt neer zij bevend; Hij, door zijn zusters rouw Ontroerd, haar hand aan die van Frithiof gevend. Legt aan zijn heldenborst den lieven last, Beproefde trouw is dat wat Ingeborg past. Tegnér, Frithiof-sage. Het verhaal van de goden.
Toen ze dat dacht, kwam er zoo'n sterk verlangen naar den ouden tijd over haar, dat ze de tranen in de oogen kreeg. 't Was een goed leven, dat ze hier hadden geleid op dit landgoed. Ze hadden werkweken gehad, maar ook hun feesten; ze hadden overdag gezwoegd, maar tegen den avond hadden ze om de lamp gezeten en de boeken van Tegner, Runeberg, Mevrouw Lenngren en Bremer gelezen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek