Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Op dit oogenblik werd er driftig tegen de kamerdeur geklopt, en Suzette's stem, in welke eene trilling van toorn niet te miskennen viel, riep van buiten: »Vader, het eten staat op tafel!
We werden in een kleine wachtkamer gelaten uit welke de heer H. 't eerst werd opgeroepen, en daarna was het mijn beurt. Een officier zat voor een tafel met massa's geschriften voor zich: "Zoo, wie is u, waar komt u vandaan, waar gaat u heen?" "Is u wel eens in Parijs geweest?" "Jawel."
Maar nu zijn er gelukkig niet veel menschen, die hun kinderen naar school zenden, om ze op die manier geleerd te maken." In de pauze, die hierop volgde, stond Mevrouw Wenche op om haar zoon goedennacht te gaan zeggen. Men moest ook aan tafel gaan: het was laat geworden.
Het bedienen van de tafel. Bij de best voorziene tafel kan een gastmaal zeer veel lijden door eene slechte bediening; en vooral de gastvrouw zal daarvan groote ergernis hebben; het is dus eene zaak van belang, dat men zijne bedienden, indien die niet dagelijks gewoon zijn zoo iets te verrigten, vooruit de noodige inlichtingen geve.
Eindelijk was de kaars ontstoken; hij zette zich aan de tafel, vouwde het papier open en las.
Hij verheugde er zich op, te zien, hoe zijn mooie kamer er uit zou zien bij licht en ook op het optrekken van zijn klok. Maar toen hij de kaarsen had aangestoken stond er een groote bouquet van de prachtigste, zeldzaamste bloemen op tafel. Abraham greep verrast en blij naar het kaartje, dat tusschen de bloemen gestoken was; maar hij liet het weer vallen alsof hij er zich aan gebrand had.
Eindelijk raakten wij in gesprek en wij spraken af met elkaar te soupeeren. Zoo kwamen wij dus met elkaar aan tafel. Er was er een onder hen, die orders gaf en door de anderen met een zekeren eerbied werd behandeld.
Opstaande van zijn stoel, roept hij uit: "Laat ons beginnen, Drinkebroers van Brussel! De bepalingen van de weddenschap zijn vastgesteld. Ik drink u allen onder de tafel en laat u daar liggen."
Van uit den Val de l'Enfer kwam ik weêr in het dal der Dordogne en zoo, langzaam aan, terug te Mont Dore. Langzaam aan, want het was drukkend warm dien dag, en in die enge rotsdalen was geen schaduw en geen 't minste tochtje. 't Was daarom eene aangename verrassing, 's avonds aan tafel te hooren vertellen dat 't begon te regenen.
Dat Indische jongetje nu b.v. tegen den glasmuur; wat 'n sympathiek, intelligent gezicht; en wat goedig, zooals hij het boeken-sjouwertje op den schouder tikte en toelachte. En die bleeke man bij de groote tafel, met die extatische oogen, en z'n lange, doorschijnende handen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek