Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
't Was terug de liefelijke, al-beheerschende stilte, de gulden stilte, waarlangs hunne gevoelens ommezweefden en nevenseen overentweere wiegden, beladen met de weelde hunner passie. Een logge wagen reed over de strate voorbij en traagzaam verwijderde zijn rollende wielrammeling.
Maar tot hunne wanhoop slaagden zij er niet in ze uit te dooven; en als zij dachten, dat zij er hier een hadden uitgebluscht dan ontstonden er ginds weder nieuwe; zij doofden niet uit, maar veranderden alleen van plaats. O, ik verzeker u, lezer, de uren kan men nimmer vergeten, die men aldus doorleeft. Na elke golf heerschte er stilte en kalmte in de zee.
Hij viel achterover in de armen van Kennedy, wiens gelaat baadde in tranen. "Dood!" zeide de doctor, zich over hem buigende, "hij is dood!" En de drie vrienden knielden, om in stilte te bidden. "Morgen ochtend," zeide Ferguson na eenige oogenblikken, "zullen wij hem begraven in de aarde van Afrika, die met zijn bloed besproeid is."
Zijne vrouw stond met den rug tegen de huisklok aan, sloeg gedurig hare handen in elkander en verwonderde zich in stilte. "Ja," zegt de molenaar, "als we 't houden, dan zij wij gered." "Ach God, vader!" zegt de vrouw, en zij ziet zoo angstig tot hem op.
Na een oogenblik van stilte: "'t Zou wel aerdig weze as ie overmorge op mijnheers jaerdag bleef; jae, 'k lachte me slap as ie aen de partaij moest zitten."
De listige pijlen wondden niet. Zij zag slechts de dunne lippen bewegen en glimlachte. Op eens voelde zij als moest zij spreken. Die woordenrijke stilte hinderde haar. Moeder, moeder, waarom houdt hij zoo van me? Ik weet waarom ik van hem hoû. Ik heb hem lief omdat hij de liefde zelf is. Maar wat ziet hij in mij? Ik ben hem niet waard.
Is het niet de zuiverst denkbare oplossing van de stemming, waarin Ottilie en haar minnaar deze aarde verlaten, en van het naïeve geloof dat aan hare rustplaats wonderkracht toekent? Ik heb den dichter van Iphigenie in godvervulde stilte vereerd. Ik heb gewenscht, voor den bouwmeester van de Faust-tragedie een monument te mogen stichten: eenvoudig-verheven en veelbeteekend zwaar gelijk zijn werk.
Ze ging zelf zijne sigaar aansteken, en hij dampte ineens lustig en overvloedig. Ze klopte op zijne schouders heel zoet en sukkelde weer naar haren stoel, met een vol hart. Maar nu, na eene nieuwe stilte, kwam van uit den sombersten hoek der kamer een heesch gerucht aanroeren. Het hooge kasthorloge deed hare hersens reutelen en sloeg daarna elfmaal hare zilveren tong in de lucht.
Zal je mij schrijven, als je wat noodig hebt, sprak Dorian na een stilte. Misschien. Goeden nacht dan. Goeden nacht, antwoordde de jonge man, terwijl hij de trap weêr opging en zijn verdroogden mond veegde met een zakdoek. Dorian ging naar de deur, een trek van pijn op het gelaat.
Toen wist hij van geen zwijgen meer. In de doodse stilte van het keukentje, die alleen gestoord werd door het eentonig tiktak van de klok en het schuchter door elkaar wrikken van de breinaalden, klonk zijn hakkelende stem luid en bombastisch, in verward-ronkende volzinnen. Noch moeder noch Fietje durfden geen woord meer wisselen, haast geen beweging meer maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek