Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Ik weet den weg, en dan dan ga ik met mijn buit ver van hier en vestig mij als koopman in de eene of andere stad. Ha, wat loopt alles nog goed voor mij af. Ik weet me toch altoos uitstekend te redden, al is het geval ook nog zoo moeilijk. Maar laat ik mij nu naar de sluippoort begeven. Mij dunkt, Vianen zet zijne mannen al in beweging.
Gij moet, sprak de dame, mij hier verlaten en naar Koolkerke gaan, aan den anderen kant van den wind, en aldaar zeggen aan een edelman, half in 't zwart, half in 't rood gekleed, dat hij mij vandaag niet mag verwachten, maar Zondag komen moet, te tien uren van den nacht, in mijn slot, langs de sluippoort. Ik ga niet! sprak Uilenspiegel. Waarom niet? vroeg de dame.
Van den anderen kant waren zij, die door de sluippoort waren binnen gekomen, nu tot op het plein doorgedrongen, en vielen woedend op het overschot der verdedigers aan, die dus van weêrskanten tegelijk bestormd werden.
"Hoe?" vroeg hij. "Het zal mij niet moeilijk vallen, Edele Heer, de sluippoort voor u te openen, waardoor gij binnen kunt trekken. De poort wordt, bij gebrek aan manschappen, niet meer bewaakt." "Hoe sterk is de bezetting?" vroeg Vianen.
De gewelfde gang, waarheen de sluippoort leidde, en waarin deze beide geduchte kampvechters nu man tegen man streden, weêrgalmde van de geweldige slagen, die ze elkander toebrachten, De Bracy met zijn zwaard en de Zwarte Ridder met zijn zware bijl.
"Nu terug naar den burcht," riep de jonker. "De vlammen zullen ons wel bijlichten. Een lustig deuntje, Bouke!" Onder vroolijk geschetter en daverend gejuich reed men weer door de sluippoort naar binnen, waar zij door de angstige vrouwen met tranen van blijdschap werden begroet. Zij hadden eene groote overwinning behaald, en gelukkig geen enkelen doode te betreuren. Maar Fulco keerde niet terug.
Alleen Fulco was niet in den burcht teruggekeerd. Zoodra hij door de sluippoort op het vlakke veld gekomen was, had hij zich van zijne makkers verwijderd, met het doel den strijd te ontwijken en zich in veiligheid te brengen.
Weer dreunde het, dat het door het geheele kasteel weergalmde. 't Was een angstig gehoor. Daar kwam Bertha aan. "Men rammeit den muur, Jonker," sprak zij kalm. "Zijn de mannen niet te vermoeid, om nog een uitval te wagen?" "Neen, neen," klonk het van alle kanten. "Wat gedaan moet worden, zal gebeuren!" "Welnu," sprak Bertha, "haalt dan de paarden uit de stallen en rijdt de sluippoort uit.
Ik vertrouw u niet, De Bracy." Gedurende dit gevecht en het korte gesprek, dat er op volgde, drong Cedric aan het hoofd van een bende, waaronder de monnik zich onderscheidde, over de brug zoodra hij de sluippoort open zag, en dreef de ontmoedigde en hopelooze volgelingen van De Bracy terug, van welken sommigen genade smeekten, anderen een vruchteloozen tegenstand boden, en de meesten naar het binnenplein vluchtten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek