Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Zooveel is zeker dat de edele professor met opgewektheid danste. Hij opende het bal met zijne lieve Hulda en besloot de danspartij met de bekoorlijke Siegfrid. Hij vertrok den volgenden dag van Dal, onder hoera's van al de bewoners van het Vestfjorddal.
Dat lot behoorde aan een braven zeeman, die in Christiania thuis behoorde. De man werd met warmte toegejuicht, en hoorde die toejuichingen met waardigheid aan. Een ander nummer, 823752, won zesduizend mark. Hoe groot was de blijdschap van onzen professor, toen Joël Hansen hem mededeelde, dat dit nummer toebehoorde aan de bekoorlijke Siegfrid te Bambel!
»Gij weet, dat moet de braafste en zedigste zijn van al jonge meisjes van het Telemarksche?" »Ja, en zij is bovendien ook de schoonste," antwoordde Joël, »daar het mejuffrouw Siegfrid Helmboë van Bambel is. Ja, zij is de schoonste!" »Kijk mij dien lummel eens aan! Op welken toon zegt hij dat!" merkte de professor schalksch op, »en hoe hij daarbij bloost als een jonge meid. Kijk, kijk!
»Goed zoo," antwoordde de pachter. »Maar tusschen zes uren en den korten tijd, dien gij thans bij ons doorbrengt, is een zeer groot verschil, mijnheer Sylvius. Dat ziet ge toch in!" »Zeker. Maar heden ben ik genoodzaakt u de vergunning te vragen, het nagerecht te vervangen door een vriendschappelijken handdruk, aan mij en Joël, en door een hartelijken kus van Siegfrid aan mijne kleine Hulda."
Den daarop volgenden gingen zij naar Moel en naar het Tinnermeer. Eens bleven zij zelfs volle vier en twintig uren uit. Zij hadden toen hun uitstapje tot Bambel uitgestrekt, waar professor Sylvius Hog kennis maakte met den pachter Helmboë en met diens dochter Siegfrid, die hare arme vriendin Hulda zoo hartelijk mogelijk ontving en haar met de meeste teederheid trachtte te troosten.
»Tenzij hij naar Bambel ga, om een bezoek aan den pachter Helmboë te brengen...." »En vooral aan zijne dochter! Is het niet zoo? Raad ik niet veel beter, Hulda?" »Ja moeder, aan Siegfrid, mijn beste vriendin, die ik als eene dierbare zuster liefheb," antwoordde het jonge meisje met een glimlach. »Zoudt gij iets tegen dat bezoek hebben? Zou u dat hinderen?"
»En voor u ook, hoop ik, kleine Hulda," hernam de professor; »ik verbeeld mij, dat het u ook wel eenig genoegen zal doen uwe lieve vriendin Siegfrid weer te zien. Vergis ik mij soms?" »Volstrekt niet, mijnheer." »Welnu, dan andermaal: vooruit!" Het vaartuig lag, zooals wij weten, gereed. Alle drie namen daarin plaats en gingen op de groene bladeren zitten, die bij den achtersteven opgehoopt waren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek