Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
«Ieder zijn meugt," antwoordde de hovenier. Hij zette de lantaren voor op de kisting en ging leunen tegen de deurpost. Oogenblikkelijk waren de bloemen gaan veranderen toen het licht dansende en schuivend verwijderde.
Met een wat linksch maar toch bevallig gebaar, wiekte die arm in de lucht, om een tunica te grijpen, welke op een bankje was blijven liggen. Een oude vrouw gaf ze zachtjes over, den voorhang terzijde schuivend. De Viervorst had een vage herinnering, aan iets dat hij zich niet omschrijven kon. "Is dat eene van uw slavinnen?" "Wat kan u dat schelen?" antwoordde Herodias.
Eer- en zelfzucht zongen een triumflied in zijn liefdeloos, dor gemoed hij had gewild en had gewonnen. Wat hij aan uiterlijke omstandigheden verplicht was, liet hij buiten rekening, ter zijde schuivend, dat de toevallige vriendschap tusschen zijn vader en den minister van Buitenlandsche Zaken den grond gelegd had voor zijn onverwacht en schielijk fortuin. Hij gaf zich zelven liever de eer.
Een anderen avond, wilde ze, op den weg naar Beaumont, een groote hooikar voorbij stappen, die langzaam voortschokte, en langs de raders schuivend herkende ze Theodore. Kalmpjes sprak hij haar aan, zeggend dat ze hem vergeven moest, het was door "den drank" gekomen. Ze wist niet, wat te antwoorden en had zin om weg te loopen.
Het onverzadelijke roofdier had zich met de tanden aan den nek van zijn slachtoffer vastgehecht, doodde dit in korten tijd en vrat het op. De bewegingen van de Bosch-spitsmuis zijn buitengewoon snel en behendig; zij loopt vlug, als 't ware schuivend over den bodem, springt tamelijk ver, kan bij scheef staande stammen naar boven klauteren, en in geval van nood tamelijk goed zwemmen.
"Ga zitten, Bert," zei Hendrik, een leuningstoel aan een van de twee breede ramen schuivend, "kijk, zoo ziet onze tuin er nou uit in November."
Hij blies het lichtje uit en weer stapten zij gezellig in het duister naast elkaar: de groote trekbeenend en slungelend als liep hij op een hobbelbed van keien, de kleine effen-rythmisch schuivend in de gekadanseerde slingering van zijn korte armpjes, als gleed hij, roeiend overeindstaande, in een onzichtbaar schuitje voort.
De lucht is vet, goorwit, afhangend, als een volgevreten buik. Dicht bij de daken lekken strepen van rood, diffuseerend zachtviolet, doezelend saam heel-even tot een purperen kwijning. Altijd nog rijden menschen beneden op 't water, schuivend voorbij, zwartend in op elkander. Lange slangen slieren egaal door de volte. Krakend en snerpend raspen de schaatsen over het ijs.
"Omdat!... Omdat!... Ik weet het niet..." en plotseling zijn stoel met een ruk naar dien van den dokter schuivend, vat Dorus met beide handen de rechterhand van zijn beschermer, en terwijl hij die krampachtig drukt, zegt hij dof: "Omdat ik zoo diep ongelukkig was en nog ben..." "Wat zeg je daar: diep ongelukkig, jij, en dat na 't succes van dien avond? Ik begrijp je niet!"
"Wronsky!" riep iemand, toen hij reeds in het voorhuis was gekomen, achter hem. "Wat?" "Je moet eerst het haar laten knippen; dat weegt anders te zwaar, vooral op den schedel." Wronsky begon inderdaad op den schedel al wat kaal te worden. Hij lachte vroolijk, liet zijn witte tanden zien en de muts over de kale plek schuivend, ging hij het huis uit en sprong in zijn kales.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek