United States or Burundi ? Vote for the TOP Country of the Week !


Overal heeft hier de voorhistorische mensch, de tijdgenoot van de mammouths en de ichthyosauren, de sporen van zijn verblijf achtergelaten, en in de holen der bergen vindt men zijne beenderen, vermengd met die der wilde dieren, wier schedel hij kloofde met zijn steenen bijl en in wier lillend vleesch hij zijne tanden zette.

"Op, op voor Schaffelaar dan!" riep de aanvoerder. "Ha, daar klimmen de vijanden tegen de ladders op! Wilt ge dan sterven, dappere ruiters? Op, op voor Van Schaffelaar! Werpt die balken naar beneden, opdat zij den vijanden den schedel verpletteren!" "Ja, op voor Schaffelaar!" riepen de ruiters met vernieuwden moed. En zij grepen de zware balken aan en wierpen die over de borstwering.

De diplodocus was 14 meters lang en geleek in ledematen en gang veel op den brontosaurus; de kop was klein, hij leefde in het water, en de tandvorming was onvolkomen, achter in de kaak ontbraken de tanden; het was een grasetend dier. De schedel was klein, zooals bij alle dinosauren.

De geloovige treedt de moskee binnen met zijne muilen in de hand; hij richt zijne schreden naar het waschbekken, en neemt zijn tulband af, zoodat zijn kale schedel zichtbaar wordt. Die schedels zijn niet allen op dezelfde wijze geschoren.

Zijn lijk was in een der brandkasten geworpen, waar het zonder de tusschenkomst van den brigadier Tusson niet voor Maandagmorgen gevonden zoude zijn. De schedel was verbrijzeld door een slag met een pook, hem van achteren toegebracht.

De reus wordt door een geweldige slag op zijn voorhoofd geveld een stuk van Tristan's zwaard blijft hem in de schedel zitten maar hij krijgt nog net de gelegenheid zijn overwinnaar een houw met een vergiftigd zwaard te geven en er stervend bij te voegen dat alleen zijn eigen zuster, koningin Isolde van Ierland, dit genezen kan.

Terwijl wij dus spraken, werden wij koud door den tocht van dat open venster. "Er waren geen boomen op die vlakte. "Wij zagen een man, die ons voorbijging. Hij was geheel naakt en aschkleurig, en zat op een paard, dat aardkleurig was. Deze man had geen haar; men zag zijn kalen schedel en de aderen op den schedel.

Maar 's avonds in bed kon ze niet slapen, in haar hoofdje wilde de helderheid niet wijken. Ze doorleefde den heelen dag telkens opnieuw en zag alles weer heel duidelijk. En in eens werd 't onder haar schedel als de zon zelf: "Ik houd van hem. Ik kan niet anders. Ik wil. God sta me bij." Ze ging uit bed en dronk haar karaf achter elkaar leeg.

Zij meenden zich daardoor te redden; maar er kwam dadelijk een wever uit de menigte tot bij Jan van Gistel gelopen, en gaf hem zulke zware slag op het hoofd dat hij hem de schedel aan stukken brak; de wever morde met doffe stem: "Mijn vader heeft het u gezegd dat gij op uw bed niet sterven zoudt, verrader!" De anderen werden aan hun wapenen herkend en als bastaarden neergehakt en doorkorven.

Gijsbrecht daarentegen werd voortdurend woester en krachtiger. Daar hief hij het zwaard op, en met duizelingwekkende snelheid daalde het op Vianens hoofd neder. Met verbrijzelden schedel stortte deze achterover op den grond. Intusschen was de opstand algemeen geworden. Aloud verdedigde zich met wanhopigen moed, maar hij was verloren.