Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Au revoir! Mijnheer du Bessy was weg. Pacôme viel neer op een stoel. Hij begon met een geurend zakdoekje over zijn aangezicht te waaien, ademde herhaaldelijk heel diep en ging toen vóor een spiegeltje zijn haarkrullen in hun schik herleggen. Hij spande al zijn krachten in om eene losse en zelfstandige houding te winnen, en hij was er nagenoeg in gelukt, toen de salondeur werd opengeduwd.
Ach God! jammerde meneer Bollekens, een bevende hand op zijn bonzend hart drukkend. De salondeur werd geopend en doodsbleek, met groote, zwarte schrikoogen verscheen de keukenmeid op den drempel. Meneer, er zijn er daar al twee en ze zeggen dat ze hier komen inwonen! verklaarde de meid, amechtig-hikkend. Wat moet ik er mee doen, meneer. Vader Bollekens gaf niet dadelijk antwoord; hij kon niet.
Rupert Sörge stond vóor hem. Pacôme zag dadelijk dat het bezoek noch vriendelijk noch beleefd kon zijn. Hij veinsde nochtans dat hij daarvan niets zag en, gul den bezoeker te gemoet gaande: Welk genoegen, beste Sörge, begon hij, u hier .... Sörge trok de salondeur dicht, sloeg met een hoofdknik Florjan's welkom af, en kruiste dan rustig de armen over zijn borst.
Ik weet alleen dat ik een kop gedronken heb, vóór of na 't bezoek op het boudoir. Maar wel weet ik nog dat de salondeur openging, dat ik met haar in de "hall" kwam, in het mysterieuze gedempte licht der Moorsche hanglamp van groen, rood en oranje glas, en dat ik over den donkerrooden looper met haar de trap op ging. 't Was als een bruidsmarsch naar boven, als een nuptiale gang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek