Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Voor mij wat een druk bewogen tijd, wat een tijd van ontwikkeling en verandering, waarin nu eens gedwaald, dan weer teruggekomen was, waarin zich de geest uit een rusteloozen chaos gevormd had, niet tot een stilstaand water, want de geest staat nooit stil, maar tot een stroom, die eene vaste richting heeft aangenomen. Maar wat al veranderingen in vijf jaren! Mijnheer en mevrouw v.
Wilde men aan de vertelling een' dragelijken zin geven; dan zou men moeten aannemen, dat de keizer een' rusteloozen nacht gehad heeft, en nu de gedaante van Bisschop NICOLAUS, den bekenden verdediger der onschuld, in eene dreigende houding voor zijne verbeelding zal zijn opgerezen. Doch hoe het ook zij, de legende zelve moet reeds vroeg in de wereld zijn gekomen.
En zijn ze niet in waarheid een groot slagveld, die mijndistrikten, waar de mensch en de natuur in rusteloozen kamp hunne krachten beproeven; waar de strijders, dag aan dag, in dichte gelederen aanrukken, gewapend met spade en bijl en houweel en honderd andere werktuigen der vernieling, om den tegenstand te overwinnen van den ouden titan Tellus en hem zijne diep verborgen schatten te ontrukken.
Zij sloot zich op in de ronde torenkamer, verdiepte zich in oude familie-papieren, sloeg eenen grooten voorraad benoodigdheden voor vrouwelijk handwerk in, en wierp zich met rusteloozen ijver op den éénigen arbeid dien zij verstond: het tijdverdrijf dat door haar zelve en door de vrouwen van haar voorgeslacht steeds met smaak en vaardigheid beoefend was: de kunst van de borduurnaald.
Om drie uur in den morgen was de grootste kracht van den orkaan gebroken. Om vijf uur woei er nog slechts een stijve bries. En om zes was het blakstil en scheen de zon. De zee was kalm geworden. Aan den nog rusteloozen rand van de lagune zag Mapoehi de vernielde lichamen van hen die het land niet hadden kunnen bereiken. Zonder eenigen twijfel waren Tefara en Naoeri daar bij.
Sedert was Doornik als het ware de aangewezen weg, dien de legers, uit het noorden of het zuiden komende, volgden, dood en verwoesting verspreidende op hun schreden; en meer dan eens scheen het, als ware de geteisterde en ter dood gewonde stad onherroepelijk veroordeeld om in wanhopige stuiptrekkingen te bezwijken. Maar het leven was krachtig en taai in die oude geslachten; mettertijd sloten de wonden zich weder, de krachten keerden terug, en het bloed stroomde weer als van ouds door de aderen; beschermd door haar nieuwe wallen, die de plaats der gesloopte muren hadden vervangen, zal Doornik eeuwen lang nieuwe lauweren winnen in schier rusteloozen krijg, nu eens tegen de Vlamingen alleen, dan tegen de Engelschen en de Vlamingen te zamen, tegen Hendrik
Sedert was Doornik als het ware de aangewezen weg, dien de legers, uit het noorden of het zuiden komende, volgden, dood en verwoesting verspreidende op hun schreden; en meer dan eens scheen het, als ware de geteisterde en ter dood gewonde stad onherroepelijk veroordeeld om in wanhopige stuiptrekkingen te bezwijken. Maar het leven was krachtig en taai in die oude geslachten; mettertijd sloten de wonden zich weder, de krachten keerden terug, en het bloed stroomde weer als van ouds door de aderen; beschermd door haar nieuwe wallen, die de plaats der gesloopte muren hadden vervangen, zal Doornik eeuwen lang nieuwe lauweren winnen in schier rusteloozen krijg, nu eens tegen de Vlamingen alleen, dan tegen de Engelschen en de Vlamingen te zamen, tegen Hendrik
Myriaden van zeevogels zweefden en zwermden in wilde vlucht boven het rif, luid schreeuwende en nu en dan in de rollende golven duikende; groote plekken grijsachtig schuim, hoopen veelkleurige zeeplanten, wemelende van mikroskopische diertjes, getuigden van den rusteloozen strijd tusschen den oceaan en het koraalrif. Ook hier was de kust ongenaakbaar en moest de Manua in het ruime sop ankeren.
Ik eindigde met een teeder vaarwel, hem tevens aankondigende, dat ik des anderen daags, vóór den middag, met vele andere vrijwilligers naar de grenzen zou vertrekken. Na een rusteloozen nacht stond ik op met het krieken van den dag; ik bezat een guldenstuk, dat mij door eenen der vluchtelingen ten onzen huize was geschonken.
Maar of een der hoorders gevoeld zou hebben hoe in dit werk een nieuwe schoonheid was geboren: een juistere, meer getrouwe, meer nauwgezette afbeelding-in-woorden van de uiterlijke en innerlijke ervaring dan de letterkunde nog kende, een grijpen en vasthouden van wat nog nimmer gegrepen en vastgehouden was: de vluchtig-opduikende, in den rusteloozen stroom van 't bewustzijn snel-vervlietende gewaarwording?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek