United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het was een volkomen verrassing. Zelfs Stubener had niet het flauwste vermoeden van wat gebeuren zou. Het was waar, dat Pat Glendon obstinaat was geweest na die kwestie met Nat Powers, en weggeloopen was en getrouwd; maar dat alles was voorbij. Jonge Pat had gedaan, wat te verwachten was, hij had de onvermijdelijke knoeierijen van den ring geslikt en was er nu in teruggekomen.

Het moet tusschen ons zijn als Tennyson zegt: Sit side by side, full summed in all their powers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Self reverend each and reverencing each Distinct in individualities; But like each other even as those who love." "Dat is 't juist, dat is 't!" juichte zij, in verrukking mijne hand vattend en die aan hare lippen brengende. "Maar nu, dearest!

Even voordat de gong voor de zestiende ronde sloeg, fluisterde Stubener van achteren af over Glendon heenleunend, hem in: "Neem je hem nu?" Glendon gaf zijn hoofd een duw naar achteren, schudde neen en lachte spottend in het gespannen gezicht van zijn manager. Bij den gongslag voor de zestiende ronde, zag Glendon in verbazing, hoe Powers loskwam.

Powers vocht gemakkelijk en zuiver, zooals behoorde voor den held van een half honderd ringgevechten en een bewonderende claque beklapte elken knappen stoot van hem. Toch spande hij zich niet noodeloos in, behalve bij enkele vurige aanvallen, die het publiek op deden rijzen in de verkeerde meening, dat hij zijn tegenstander onder zou krijgen.

Zij lachte bijna om de zekerheid waarmee de ander ontkende. Zij wist beter. Powers volgde de taktiek om zijn tegenstander van oogenblik tot oogenblik en van ronde tot ronde op te jagen en Glendon nam er genoegen mee aan dit programma mede te werken. Zijn verdediging was bewonderenswaard en hij bracht er juist genoeg aanvalstooten in om de belangstelling van het publiek te prikkelen.

Van boven viel de witte glans van vele electrische lampen over hen heen dit ter wille van de film-opnemers; en terwijl zij naar de twee mannen keek, die zulk een scherp contrast vormden, voelde zij Glendon den beschaafden man en Powers den ongelikten beer.

Zij was ook niet verlangend er een te zien ten minste zij had er niet naar verlangd totdat Jonge Pat Glendon naar San Francisco kwam om zich te trainen voor zijn partij met Nat Powers. Toen had zijn couranten-reputatie haar belangstelling gewekt. De ongelikte Beer! die moest zeker de moeite waard zijn om te zien.

Stubener had er niet veel tijd voor noodig, te weten te komen, dat Glendon het aantal ronden wilde uitbreiden, maar wat hij ook deed, hij kreeg geen enkele aanwijzing omtrent het juiste cijfer. Hij verloor echter geen tijd en kwam in stilte een en ander overeen met Nat Powers en den manager van Nat Powers.

Beiden voldeden aan die benaming Glendon fijnbesneden van gezicht en gestalte, van een zachte en tegelijk krachtige schoonheid, Powers bijna gelijkmatig ruw van huid en zwaar begroeid met haar. Terwijl zij hun inleidenden stand innamen voor de camera's, tegenover elkaar in bokshouding, gebeurde het, dat Glendon's blik onder de touwen doorging en op haar gezicht bleef rusten.

De partij eindigde in de ronde, die ik u genoemd had." "Dat is zoo," gaf hij toe. "Maar u wist 't niet vooruit. In de heele wereld waren u en ik tenminste twee menschen, die wisten, dat Powers niet neergeslagen zou worden in de zestiende." Zij bleef zwijgen. "Ik zeg, dat u 't niet vooruit wist." Hij sprak op dringenden toon en toen zij nog weigerde te spreken, deed hij een stap naar haar toe.