Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Van grooten invloed waren deze Nederduitsche kolonisten op de lage streken aan de Eems, Wezer en Elbe. Men kan zeggen dat de geheele Noord-Duitsche vlakte tot aan Pommeren en Kopenhagen toe met hunne nederzettingen doorweefd werd. Vele der Noord-Duitsche broeklanden brachten zij tot den bloei, waarin wij ze nog heden ten dage zien.
Door den plotselingen dood van een vorig »locataire" was het kwartier juist vrij, toen meneer Van Reelant zich aanmeldde. Vijf weken woont de jonge, welgekleede referendaris boven Van Pommeren, fils. Deze laatste heeft niets dan vreugde aan zijn nieuwen »locataire" beleefd. Van Pommeren gelooft, dat de hooggeboren referendaris de eer van boven zijne beroemde ateliers te wonen volkomen waardig is.
De kleine Faber valt nu den Majoor om den hals en dankt hem, omdat hij zijn leven heeft gered; maar de Majoor schudt hem af en zegt, dat het niet de moeite waard is om voor te bedanken. De Majoor houdt niet van de Duitschers sinds hij te Putbus op Rügen ingekwartierd is geweest, in den oorlog met Pommeren. Nooit in zijn leven is hij zoo dicht bij den hongerdood geweest als toen.
Men zou geene nadere inlichtingen hebben kunnen verkrijgen, bij Emile van Pommeren, ~fils~. Deze was veel te goed opgevoed, om op zulk eene vraag te willen antwoorden en de oude huishoudster Anna hechtte meer aan Nederlandsche standaardpenningen dan aan praatjes met nieuwsgierige kwaadsprekers.
Holland was dus ingelijfd en hierdoor zag Engeland nu nog alleen de havens van Portugal voor zich open, want ook Zweden had zich reeds eenige maanden te voren bij het Continentale Stelsel aangesloten en tot belooning Pommeren ontvangen. Mecklenburg had zich reeds vroeger naar 's Keizers wenschen gevoegd.
In het einde van de 15e eeuw werd hij in Pommeren als het gevaarlijkste, inheemsche Roofdier beschouwd. Na dezen tijd is het aantal dezer dieren in Duitschland voortdurend afgenomen; tegenwoordig kan men ze voor uitgeroeid houden.
Ervaringen van allerlei aard uit haar »veelbewogen" leven als hare kranten zouden zeggen wegen op tegen hare vrees. Zij heeft reeds veel beleefd, en daarenboven nog veel geleerd in de laatste tien jaren, als huishoudster van den voortreffelijken Van Pommeren »fournisseur de la Cour." Zich snel bezinnend, zegt ze: »Mevrouw zal het hoop ik niet kwalijk nemen! Ik wist niet, dat mevrouw komen zou!
Na herhaaldelijk geklopt te hebben, hief Van Pommeren, ~fils~, zijne welluidende baritonstem op die welluidende stem, waardoor hij bij zijne vrienden van de liedertafel zooveel lof inoogstte en riep hij door het sleutelgat om meneer te wekken. Geen antwoord. Alles vergeefs. Het kan nu niet »indiscreet" geacht worden, zoo hij de deur van de buitenzijde opent. Alzoo geschiedt het.
De Pommeranen, een Slawische stam, wiens naam zooveel beteekent als "bewoners van de oevers der zee," leefden aan weerszijden van den Beneden-Oder aan de Oostzee, onder hunne inheemsche Hertogen, die echter reeds omstreeks het einde der 12de eeuw Duitsche rijks-Vorsten werden, tot aan de 17de eeuw toe, toen deze oude Slawische Vorstenstam in Pommeren uitstierf, en zijne rechten en landen door erfenis op de Vorsten van Brandenburg overgingen.
Thans wilde zij een oogenblik verpoozing zoeken. Het was nog zwoel en drukkend in het Westeinde. Zij schreed langzaam vooruit. Toen zij bij de Groenmarkt gekomen was, liep zij sneller. Zij naderde haar doel. In de Hoogstraat stond zij stil op de stoep van Emile van Pommeren, fils.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek