Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
Derde en vierde verwondering. De heele familie Pieterse ontving de bezoekster, alsof ze zich nooit had schuldig gemaakt aan bybelverwaandheid. Geen spoor van verstoordheid over de bespottelyke vordering: "dat zoo'n kind
Hy heeft karakter, en volgt z'n eigen senie... zou juffrouw Pieterse zeggen. Hy leeft, en kiest z'n weg. Hy spuwt vuur, en deinst voor 't recul van z'n eigen strydlust. Hy kampt om 't verloren terrein te herwinnen, en wisselt van zwaartepunt, en wendt z'n grilligen loop, en kronkelt als 'n vliegende lintwurm.
Maar, hoorde hy op-nieuw z'n moeder vragen, wat is er dan toch met je gebeurd? Wat er gebeurd is? Ik ben geschrokken... kyk, hoe ik bibber! De stad is vol moordenaars, juffrouw Pieterse! Lieve-god, mensch, wat kan ik daaraan doen? Niks, juffrouw Pieterse, heelmaal niks! Maar ik ben geschrokken, en kom je-n-om raad vragen.
Voorin stond op 'n ingeplakt blaadje: ter belooning aan Wouter Pieterse omdat hy de lessen in de Noorderkerk wel heeft opgezegd, en ter aanmoediging om ter eere Gods op den ingeslagen weg voorttegaan. En daaronder stonden de namen van Dominee en Ouderling, met krullen die Pennewip zouden beschaamd gemaakt hebben.
De tweede felle parodie leverde M. in zijn Bakerpreek: Stel dat M.'s relaas van het salie-avondje van Juffrouw Pieterse eenmaal de heilige Schrift der Opper-Aziaten zal zijn, dan zal zich in die streken na 50 eeuwen een kerkgeschiedenis, een dogmatische strijd en een geloof hebben ontwikkeld, wier verloop analoog aan die van 't christendom zal zijn.
Juffrouw Pieterse, zei de man op waardigen toon, ik ben niet gekomen om saliemelk te drinken! Maar ga toch zitten, meester... Dit ging moeielyk genoeg, maar men schikte wat, en 't kwam er toe. Pennewip kuchte met ernst. Hy zag 't gezelschap rond, haalde een rol papieren voor den dag, trok de pruik scheef, en sprak: Juffrouw Pieterse!
Fatsoen, zedelijkheid, onderwijs, godsdienst alles is verburgerlijkt en ontaard tot geestelooze vormen in de familie Pieterse, in Pennewips school, bij juffrouw Laps, bij zijn vrienden de Hallemannetjes, "die zoo bizonder fatsoenlijk waren", en in de handelszaak van Kopperlith op de Keizersgracht.
Uwe zal u toch niet verzetten tegen 't woord des Heeren? Né ... ik verzet me niet. Maar ik wil niets hooren dat onfatsoenlyk is. Myn man ... Uw man verkocht schoenen, dat weet ik wel, jufvrouw ... maar uwe zal toch niet tegen de Schrift ... Ik doe niets tegen de Schrift ... maar ik houd niet van gemeenigheid. Kom, Sertrude ... Men ziet, jufvrouw Pieterse was fatsoenlyk geworden.
Haar hield hy in de armen, háár fluisterde hy toe: "wees gerust, edele dame van m'n hart, al die stommelingen zyn dood en byna begraven! Ik ben hier, ik, Wouter, die uw dorst naar kennis lesschen wil met m'n laatsten druppel bloed en 'n verhandeling over den wisselkoers... Zeg, Pieterse, of hoe heet je, houd m'n parasol wat over 't kind. De zon steekt zoo!
Wouter erkende stamelend dat-i zich vergist had, en niet wist waar-i wezen moest. Juist wilde hy zeggen dat-i... de jongeheer Pieterse was, toen de meid, die zich volstrekt niet nieuwsgierig toonde naar z'n identiteit, hem de deur voor den neus dichtsmeet. Door m'n al te vurig dichterlyk genie heb ik me daar laten verlokken tot 'n overdryving die zeer te betreuren is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek