Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Des morgens zagen wij onafzienbare kudden vee het eigendom van den generaal, die hier 47 vierkante leagues land had. Vroeger waren ongeveer 300 man rondom deze estancia geposteerd, die alle aanvallen der Indianen afsloegen. Wij trokken door La Guardia del Monte. Dit is een aardig uitgebouwd stadje met vele tuinen vol perzik- en kweepereboomen.
Omstreeks het midden van den dag kwamen wij te Buenos Aires. De voorsteden der stad met hare hagen van Agave, hare boschjes olijf-, perzik- en wilgeboomen, die alle juist hunne frischgroene bladeren ontplooiden, zagen er zeer aardig uit. Ik reed naar het huis van Lumb, een Engelsch koopman, aan wiens vriendelijkheid en gastvrijheid gedurende mijn verblijf in het land ik zeer veel verplicht ben.
Toen nam zij, zonder de hand van haar zoontje los te laten, plaats aan de koffietafel. "Mama, ik ... ik...." stotterde hij en trachtte daarbij in haar gelaat te lezen, wat hem wegens de perzik stond te wachten. "Serëscha," zeide zij, toen zij alleen waren, "dat is slecht, maar gij zult het niet weer doen.... Hebt ge mij lief?" Zij voelde tranen in haar oogen komen.
"De koffie is gereed en de mademoiselle en Serëscha wachten op u," meldde Annuschka. "Serëscha? Hoe gaat het Serëscha?" dacht Anna plotseling en herinnerde zich dien morgen voor de eerste maal haar zoontje. "Hij is ondeugend geweest," antwoordde Annuschka lachend. "Wat heeft hij dan gedaan?" "Ik geloof, dat hij in de eetkamer in 't geheim een perzik heeft opgegeten."
Zij bemerkte het, zette een nuffig gezichtje tegen hem op, en liet hem een minuut lang haar rug zien. Toen zij voorzichtig nog eens omkeek lag er een perzik voor haar. Deze werd weggeduwd. Tom legde de vrucht zachtjes weder voor haar; zij werd nogmaals weggeduwd, maar dezen keer op minder heftige wijze. Tom legde geduldig de perzik ten derden male voor het meisje en de vrucht bleef liggen.
Aan ’t dessert zoekt hij zijn wederga in ’t ontkleeden van een Chinaasappel, waarvan hij de schil tot allerlei aardige doeleinden weet te gebruiken; niemand dan hij, ontdoet, met zooveel innige toewijding en snelheid, een sappige perzik van haar donzig huidje, maar ontegenzeggelijk is hij een phoenomeen, als ge ziet hoe hij noten ontleedt en bereidt in de perelende „Oeil de Perdrix”, die hem steevast een vriendelijken glimlach om de lippen toovert.
En in plaats van het deksel der doos te openen, drukte hij op een veer aan een der zijden. Terstond hoorde men het geluid eener zachte stem: »Mijn lieve oudste broeder, ben ik u niet als de Meihoua-bloem in de eerste maan, als de abrikozen-bloesem in de tweede, als de bloem der perzik in de derde! Mijn hart van juweel, ik zend u duizend, tienduizend groeten!"...
Toen de hond echter hoorde, dat de beroemde Momotaro vóór hem stond, nam hij zijn staart tusschen de pooten, en boog met den kop naar den grond, terwijl hij verzocht den "Zoon van een Perzik" te mogen volgen en hem alle diensten te mogen bewijzen, die in zijn macht lagen. Momotaro nam volgaarne dit aanbod aan, en nadat hij den hond een halven koek had toegeworpen, gingen zij samen op weg.
Op zekeren dag zag een oude vrouw, die aan den oever der rivier bezig was haar kleeren te wasschen, toevallig een reusachtige perzik, die op het water dreef. Het was verreweg de grootste perzik, die zij ooit had gezien, en daar die oude vrouw en haar man bijzonder arm waren, dacht zij er onmiddellijk aan, wat een uitnemend maal die buitengewonen perzik zou opleveren.
Ze had een huid als een rijpe perzik en de lijnen van neus, mond en kin zouden hebben kunnen dienen voor een model van een grieksch beeld. Ze was in het bezit van mooi geteekende wenkbrauwen, gitzwart haar en groote, lachende, bruine oogen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek