Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Wronsky had op de pendule gezien, maar was zoo opgewonden en nog zoozeer met zijn gedachten gevuld geweest, dat hij den wijzer wel had gezien, maar zijn beteekenis niet had begrepen. Hij ging voorzichtig naar zijn rijtuig, dat op de slijkerige landstraat stond. De koetsier was op den bok ingeslapen. Hij wekte hem, sprong in de kales en beval hem naar Briansky te rijden.
Jo liep naar binnen; Klaas volgde hem. In een van de kamers stond een pendule. Het klokje werd gedragen door een man, een reus. »Daar staat hij«, zei Jo. »Dat? Nou, dat is een klok!« »Maar geen gewone, mannetje! Zie je dien reus?« »Ja, wat zou die?« »Als die de klok hoort slaan, draait hij z'n hoofd om.« Daar hoorde Klaas verwonderd van op. »Is dat waar?« vroeg hij. »Zoo waar, zoo waar, als....«
Het kon bijna niet missen of hij moest slagen in alles wat hij ondernam. Hoofdstuk IX. Wat Beatrice gedroomd had. Geoffrey lag op de sofa en zag naar den zonneschijn, en luisterde naar het getik van de pendule, terwijl hij zich al die gebeurtenissen voor den geest riep, totdat zij op het tooneel van dien ochtend uitliepen. "'t Is niet langer te dulden," zeide hij eindelijk.
Hij is ingeslapen; ingeslapen, terwijl de pendule het tweede uur na den middag doet klinken, en het elfde uur na middernacht den jongeling nog op zijn legerstede in de armen van den slaap vond. Hij moet wel zeer vermoeid zijn.
Toen de pendule twaalf uur sloeg, hief hij instinktmatig het hoofd op. Een doodsche stilte heerschte rondom hem. Plotseling herinnerde hij zich, dat te midden van deze duisternis en deze stilte het verraad sliep. Met weerzin rees hij uit zijn fauteuil overeind en spijtig legde hij de pen neer. Als zoekende naar zijn oude wilskracht, deed hij eenige schreden door de kamer.
Een donkerbruine, mahoniehouten chiffoniére staat in 't midden van het groote penant tegenover het raam; verscheidene fraai gekleurde kopjes en andere voorwerpen daarop geplaatst, omringen een kleine doch niet onaardige pendule, die stilstaat, en op wier voet een briefje geplakt zit, hetwelk de regels te lezen geeft: "Aan meester Schelting en zijn vrouw Ter eer van 't gouden feest der trouw."
Als het water suisde, lei ze 't eitje er in, bleef geduldig vijf minuten naar de pendule kijken en in den spiegel en zat tegen elf uur te ontbijten, eerst een half sardientje met éen boterham, dan het andere halve sardientje met de tweede boterham, dan het eitje met de derde boterham. Wasschen dee ze zich, als ze ontbeten had, als ze de laatste kruimels van het bord gepikt had.
Alleen een pendule op den schoorsteenmantel tikte eentonig, met dien plechtigen indruk, welken pendules in de stilte op ons maken. Geoffrey spande zijn oogen in, om te zien hoe laat het was, en ontdekte dat het eenige minuten vóór zessen was.
In de lucht werden de wolken dunner, maar het bleef broeyend. Er waren even twee sterren, een groote geel-groene, een kleine, verdere, donkerroode, die dadelijk weêr verdwenen. Zij ging naar binnen en keek op de pendule. Het was tien uur. Was hij dan nog niet thuis? Waar bleef hij toch? Zij ging loopen door den tuin, om hem af te wachten.
Zij wilde zich verwijderen, maar hij hield haar terug. "Wanneer?" fluisterde hij. "Om één uur," fluisterde zij terug, loosde een diepe zucht en ging toen met lichten, snellen tred haar zoontje te gemoet. Wronky zag op de pendule en verliet haastig de veranda.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek