Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 augustus 2025
De normale barometerstand in de Paoemotoe's was 29·90, en het was heel gewoon hem te zien schommelen tusschen 29·85 en 30, of zelfs 30·05; maar hem te zien zooals ik hem toen zag, gedaald tot 29·62 was voldoende om den meest dronken parelkoopman te ontnuchteren die ooit pokken-microben cremeerde in Schotsche whisky.
Plotseling sloeg hij met zijn gebalde vuist tegen de kajuit en riep: "Hoor's hier, vader, ik laat me niet voor den gek houden. Deze Paoemoetoe's hebben me van alle kanten bedot en bedrogen en me laten staan als een idioot. Ik laat me niet bedotten. Ik zal dit schip drijven, drijven, drijven, heelemaal door de Paoemotoe's naar China, als ik er maar een bed voor vind.
Ja, ze had toch gelijk; die bos rood haar kon maar aan één man in de Paoemotoe's toebehooren. Het was Levy, de Duitsche Jood, de man die de parel gekocht en meegenomen had op de Hira. Nu, één ding was duidelijk, de Hira was vergaan. De parelkooper was ten slotte nog bedrogen uit gekomen met zijn god van de visschers en de dieven. Zij kroop naar den dooden man.
Al deserteert iedereen, ik blijf. Ik zal die Paoemotoe's eens wat laten zien. Ze kunnen me niet voor den gek houden. Het is een goeie ouwe schuit, en ik blijf bij d'r zoolang er nog een plank is om op te staan. Hoor je?" "En ik blijf bij je, kaptein", zei McCoy.
Een inboorling van de Paoemotoe's, met een nest pas geboren honden in een mand, klom in een kokospalm en maakte de mand twintig voet van den grond vast. De moeder spartelde jankend en keffend rond in het water er onder. En nog steeds scheen de zon helder en duurde de windstilte voort. De twee mannen zaten daar en keken naar de zeeën en naar het krankzinnige stampen van de Aorai.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek