Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Tot dusver heeft men dat op voorgang van JONCKBLOET gedaan. Maar JONCKBLOET was zóó bevangen door zijne studiën der Oudfransche Chanson-de-geste hoe uitnemende vruchten die studiën ook hebben gedragen en had daarbij zóó weinig geloof in het dichterlijk vermogen van ons volk, dat vermeldingen als de bovengenoemde hem reeds dadelijk afdoende voorkwamen.
Van de Middelnederlandsche vertaling bleven ons een vijftiental fragmenten bewaard, te zamen meer dan 10.000 verzen, misschien slechts een tiende deel van het oorspronkelijk gedicht bevattend . Een eigen plaats neemt onder de Oudfransche heldendichten de Aiol in.
onderscheiden zich door zuiver zacht gevoel en naïeve kunst, door vluggen lossen gang en eene soms onweerstaanbare komische kracht. Zoo hoog als sommige Oudfransche fabliaux staan onze boerden niet, maar op zich zelf beschouwd staan zij hoog.
Een vijftal Dietsche stukken van dezen aard zijn volgens het gewone model vervaardigd en hebben dus weinig eigens; titels als "ene vriendelike groete van enen lieve ten anderen" en "noch een vriendelike saluut van minnen" wijzen eer op invloed der Oudfransche "saluts d'amour" dan op dien van Middelhoogduitsche "liebesbriefe."
In de Chansons du XVe siècle (ed. G. PARIS) leest men (no. LXXIX) de uitdrukking: "faire la follie" of "faire la sottise" in dezen zin. Vgl. ook: Oudvlaemsche Lied. e.a. Ged., no. LXXI: "dat sotte dinc doen". Ook de Oudfransche "gabs" in de Pélérinage
Op zijn nachtelijken tocht ontmoet hij een ridder, nu roover geworden, die hem met de samenzwering bekend maakt. De verraders worden ontmaskerd en gestraft. Ook in eenige Oudfransche gedichten, vooral den Renaus de Montauban en een werk van lateren tijd, le Restor du Paon, wordt over dit verhaal gesproken.
Het conventioneel genre van den berijmden minnebrief, dat men in de Oudfransche en Middelhoogduitsche literatuur aantreft, werd in de 14de eeuw ook in de Nederlanden beoefend.
Maerlant's Werken door Dr. J. TE WINKEL, bl. 405 vlgg. In het gedicht Van den Levene ons Heren, vs. 15, wordt onder de romans waartegen de dichter waarschuwt, opgenomen die Van Pyramuse, hoe hi sijn leven Verloos.... In de Oudfransche literatuur bestond een roman van dien naam. Zie JONCKBLOET'S Inleiding op Deel II, p. Vgl. o.a. III, 22557 vlgg.; IV, 2149-'50. Tijdschr. v. N.T. en L., XIII, 38.
De degelijke en scherpzinnige onderzoekingen van den laatsten geleerde over dit onderwerp zijn gepubliceerd: Romania, XXI, 361 suivv. en XXXIV, 1 suivv. De zienswijze van SUCHIER in zijne Gesch. der Franz. Lit. , p. 45. Zie o.a. Karel ende Elegast, vs. 413 de "scaerde ende vlegghen" in de helmen. Zulke duels komen in de Oudfransche epische poëzie meermalen voor. Zie o.a.
VELDEKE'S minneliederen wij zagen het in een vroeger hoofdstuk vertoonen den invloed der Oudfransche lyriek; in hun Middelhoogduitsch gewaad staan zij volkomen op hunne plaats tusschen de werken der Minnesinger, omdat immers ook de Duitsche lyriek van minne zich had ontwikkeld onder den invloed der Fransche.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek