United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !
De tafelgesprekken waren van de bekende gewichtige soort. De oudeheer begon weldra luidruchtig te worden en den toon aanteslaan, dien Wouter had leeren kennen by z'n namiddagbezoeken op 't kantoor. Zelfs tot hèm richtte de oude babbelaar 't woord, natuurlyk tot groote ergernis van Pompile, die telkens beproefde den vloed van papa's spraakzaamheid te doen afloopen in voornamer bedding.
Hy peinsde op middelen om aan den oudeheer, en aan m'nheer Pompile en aan al die Kruckers 'n bewys te leveren dat men verkeerd had gedaan hem naar de mangelkamer te verwyzen.
Maar ... dan hadden zy iets moeten leeren, zich inspannen, en dit gedoogde noch hun fatsoen, noch hun traagheid. Arbeid en kennis was goed voor anderen wier papa niet "zoo byzonder ryk" was. Die heele rykdom van den oudeheer kwam neer op eenige tonnen, 'n som die bestemd was in zessen te worden verdeeld.
Wouter kneep het ding, en voelde neiging de schoone Hersilia daarmee den kop te kloven. Hy staarde haar zonderling aan. Op de veer drukken, weetje? Druk op dat veertjen in 't stokje, schreeuwde Pompile, die evenmin als de anderen aan iets anders dacht dan aan onhandigheid, of hoogstens meende dat "de jonge Pieterse" z'n zuster niet verstaan had. Doe 't 'm eens voor, Pompile, zei de oudeheer.
Anders had ze 'r al lang op aangedrongen. Die nieuwe juffrouw is 'n gekkin, bromde Eugène. Mama is zeer met 'r tevreden, zei de oudeheer. Ze is zoo erg fatsoenlyk, zegt mama, zoo heel erg fatsoenlyk. En ... haar papa was prokureur, Eugène! Ze heeft kale plekken op 't hoofd. Wel, wel, Eugène!
Want als eens onze Dieper in zoo'n huisbui van overmoedige handlichting den oudeheer had ontmoet, Of den jongeheer Pompile, of den jongeheer Eugène ... tot groot nadeel van den Jordaan, nu ja, maar ... dan had ik 'n natuurtooneel te beschryven gehad, en in deze hoofdstukken iets anders te schetsen dan één doorgaande nietigheid!
Bovendien, de oudeheer nam de taak van uitlegger op zich. De wissel is duur, Julie, als-i in de prys-courant hoog genoteerd staat. Juist, zei Pompile. Dat is de ... beursnoteering, zieje! Dieper neemt ook altyd onze wissels op Engeland volgens de beursnoteering van den dag. Niet waar, papa? Niet waar, Eugène? Noch papa, noch Eugène spraken dit tegen. En al de Kruckers knikten toestemmend.
De teekenaar moet alzoo toestemmen dat zelfs het derde tafereel niet toereikt om behoorlyken afschuw inteboezemen van verkwisten en verloren-gaan. Maar ... 't vierde? Evenmin! Minder nog! Die oudeheer is allervriendelykst, en we zyn weer in de zuilengang, waar zoo-even die kameelen zoo geduldig stonden te wachten.
vierkant in den weg stond en onteigend behoorde te worden, toen de postbode berichten kwam brengen uit Konstantinopel, die de kleur droegen van 't romannetje dat LAMARTINE verving, en vóór de oudeheer gereed was met precies-weten wat er haperde aan de gezondheid des Turkschen ryks, leverde Bairout stof tot sterk naar azyn riekende therapeutische beschouwingen over de cholera, afgeschreven uit het quarantaine-reglement dat door 'n stuurmansleerling netjes in 'n lysje was opgehangen in den longroom.
Die Julie! had de oude mevrouw geroepen. Ja, ja, mama, ik vraag waarom nu eigenlyk Frankryk zoo hoog staat? Wel, kind, zei de oudeheer, begryp je d