Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Er was 'n studie over George Moore van Otto Beerenstijn, maar Go had nooit iets van hem gelezen, zat met stil ontzag te luisteren, bang, dat ze haar domheid dadelijk zou moeten bekennen.
"Wij begonnen af te dalen naar den gletscher van Pilatte, langs eene glooiing van glad ijs, die, volgens de waarnemingen van den heer Moore, een hoek maakte van vier-en-vijftig graden! De afstand tusschen de beide gidsen bedroeg dus ongeveer vijf-en-dertig el. De nevel verborg hen voor elkanders oogen; en wij zelven zagen hen als twee schimmen, maar flauwelijk kenbaar.
Wij zagen de punt van een voet, die aan Moore scheen te behooren; daarop zagen wij Reynaud, in een vogel veranderd, en tot ons nederzwevende, alsof hij kopje onder in het water wilde springen; met uitgestrekte armen en beenen; zijn schapenbout achter hem aanzwevende, terwijl hem de stok uit de handen ontglipte; dat duurde een oogenblik: daarop hoorden wij een doffen slag, alsof er een matras uit een venster werd geworpen.
Vandaar dat Moore, Byron en Goethe dikwijls woorden zeggen, waarin het ware godsdienstige gevoel beter beschreven wordt, dan in die van iemand, wiens geheele leven daardoor bestuurd wordt. In zulke gemoederen is minachting voor den godsdienst een des te schrikkelijker verraad eene te doodelijker zonde. St.
Toch waren er velen, die Stanley tegenspraken, en onder hen verscheiden aardrijkskundigen van naam; maar al diegenen, die de bergketen van den Roewenzori na Stanley bereisden en onderzochten, Stuhlmann, Scott Elliot, Moore, Johnston e. a., hebben Stanley's verklaring van den tekst van Ptolemaeus aangenomen.
In de bergen van Leon haalde Soult de Engelschen in, dwong hun achterhoede tot wijken en bracht Moore, die door zwaar stormweder belet werd zich in te schepen, bij La Corunna ten slotte een geduchte nederlaag toe, waarbij deze generaal zelf het leven liet.
De goden zyn rechtvaardig! Dan werd-i terdege bestraft in z'n zondige plek, en moest soms twaalf keeren tevergeefs toegang vragen de door Moore bezongen paradys-peri! om doortedringen tot het achterkamertjen in 'n lappenwinkel. Een andermaal liet men hem schildwacht houden voor de toonbank, en afwachten wat 'n snibbig winkelmeisje de "m'nheer Wilkens" loci over hem zou gelieven te besluiten.
Op een goeie dag ontdekte ik in een boekwinkel een werk van George Moore, den Engelschen Zola. Ik trad met hem in correspondentie en schreef in de ouwe "Gids" een artikel over hem, dat nogal opgang maakte.
Nu herinnerde zich Moore, dat in het jaar 1894 kapitein, nu generaal, Sir Frederick Lugard het dal van de Moboekoe tegenover Scott Elliot als het beste had aangeduid, om de terreinen van de eeuwige sneeuw te bereiken, en hij beproefde langs dien weg omhoog te gaan.
Wanneer onze gevolgtrekkingen juist zijn, moet er ongeveer in dien tijd een Moorsche »Mode« in de Spaansche letterkunde zijn opgetreden, zooals er in Engeland een hartstocht ontwaakte voor alles wat Oostersch was, ten tijde van Byron en Moore, toen de Engelschen in de Levant begonnen te reizen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek