Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Aan deze organisatie, door Danilo ontworpen en door zijn broeder, den dapperen Mirko, ingevoerd en in praktijk gebracht, hadden de Montenegrijnen voor een goed deel de schitterende overwinning te danken, den 13den Mei 1858 in de vlakte van Grahovo op het leger van Hussein-Dahim-Pâsja behaald, waarbij de Turken drieduizend soldaten, acht kanonnen, drieduizend geweren, met al hun ammunitie en proviand, verloren.
Niemand, die ook maar oppervlakkig met de geschiedenis van dit volk bekend is, zal er zich over verwonderen, dat Turken en Montenegrijnen elkander als doodvijanden beschouwen en elkander haten met dien fellen, bitteren haat, die medelijden noch verschooning kent, die nooit verflauwt, waarvan de uitbarstingen wel tijdelijk door vreemde tusschenkomst, door traktaten en wapenschorsingen kunnen gebreideld worden, maar die zelf onsterfelijk is.
Dit feit maakte een geweldigen indruk in het geheele land; de Vladika werd heilig verklaard, en zijn lichaam overgebracht naar de kapel van het klooster van Cettinjé, waarheen in de maand Juli schier alle Montenegrijnen ter bedevaart opgaan.
Yovan zei, dat indien het hem vergund was te zeggen, wat hem op het hart lag, hij den vorst zou raden een groot feest gereed te doen maken voor die tallooze Montenegrijnen, welke voor zijn kasteel gekampeerd lagen en boden door het kamp te zenden om allen aan te zeggen, dat zij naar huis moesten terugkeeren, opdat de oogst hunner akkers niet te loor zou gaan.
Tijdens den jongsten opstand, en gedurende den oorlog van 1875-'76, zijn dergelijke gevallen op nieuw voorgekomen, want tusschen Turken en Montenegrijnen heerscht een doodelijke, onverzoenlijke haat, die alle barmhartigheid buitensluit; maar daar, waar de strijd het karakter aannam van een regelmatigen oorlog, onder de leiding van legerhoofden, die iets anders waren dan de aanvoerders van vrijbuitersbenden, heeft men daarentegen zoo veel mogelijk gevangenen gemaakt, die op dezelfde wijze behandeld werden als de krijgsgevangenen in Europa.
Later, toen de Oostenrijkers Bosnië en Herzegowina bezetten en moeite hadden met gewapende benden, die rondtrokken, gingen de gevoelens van de Montenegrijnen uit naar die heidukken, zooals ze werden genoemd. Een bende van dien aard bestond in de wildernissen van Herzegowina tot slechts weinige jaren geleden.
Een groot aantal lieden, nieuwsgierig om de Montenegrijnen te zien, stroomden van alle kanten toe, vooral ook om zich zelf te overtuigen, dat Maximus werkelijk zoo'n edele en knappe prins was als zij hadden gehoord.
Daar begeerde hij te rusten, op de kruin van den Lowchen, onder het oog Gods, in de stille bergeenzaamheid, waar de Vila rondwaart, de fee van den Yeserski-V'rh, die eene zoo groote rol speelt in de volksverhalen en sagen der Montenegrijnen. Ik heb den top des bergs niet bestegen; men verzekerde mij, dat die beklimming zeer moeilijk is en dat men er minstens een geheelen dag voor noodig heeft.
Overigens was Zarko niet de eenige, die destijds het kruis voor den degen verwisselde. De pope Milo en de higoumenos Melantya streden mede in de gelederen, en onder de Montenegrijnen was er schier geen enkele priester, die werkeloos toeschouwer wilde blijven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek