Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Toen hij door den pittigen wijn verkwikt was, daagde de dag en de zon begon te schijnen. De eerste proef. Toen Milosh in de frissche schoonheid van den vroegen morgen stond te drinken, riep een page van koning Michael luid van een toren van het koninklijk kasteel: "Luister o, Servische tsaar Doushan! Zie, in de vallei onder de muren der stad bevindt zich de kampioen van onzen koning!
"O, Maximus, eenige zoon van uw moeder!" begon de bruid: "Dat zij u verlieze! Dat de krijgslieden een draagbaar maken van uw lansen en met uw schild uw graftombe bedekken! Dat uw gelaat bloze van schaamte op den dag des oordeels even als het dat heden doet om het geschil met voïvode Milosh!
Milosh was verbaasd haar te zien en zei verwijtend: "Waarom, waarde broeders, meldt gij ongeluk, als er geen grond voor is en als alles goed met u is! Dat de Almachtige u deze misleiding vergeve." En zijn broeders antwoordden: "Kom binnen, waarde broeder, er is toch een groot ongeluk!" De jonge mannen omhelsden elkaar en Milosh kuste de hand zijner moeder.
Na dien stonden zij herhaaldelijk tegen hun onderdrukkers op, onder anderen in het begin der vorige eeuw onder leiding van twee Servische prinsen: George Petrovitch, den grootvader van den tegenwoordigen koning Peter I Karageorgevitch in het jaar 1804, en Milosh Obrenovitch in 1815.
Milosh van Potzerye is van adellijke geboorte; hij is niet gewoon aan ontbering en lijden en hij bejammert en betreurt bitter zijn lot, terwijl hij verlangend door het traliewerk van de massieve deur in de donkere gang naar buiten ziet, vanwaar alleen hulp kan komen. En werkelijk na drie dagen ziet hij een boodschapper, tot wien hij roept: "O, mijn broeder-in-God!
Nu is het zeker, dat hij hem zal zenden om u te overvallen. Vervolg uw weg en ik zal achter blijven met driehonderd uitgelezen helden, om het monster tegen te houden, als het u vervolgt." Daarom bleef Milosh met zijn driehonderd makkers in het groene woud, terwijl de svats verder gingen met de schoone prinses Roksanda.
Op de svats maakte het plan van Ivan grooten indruk, maar zij aarzelden om te spreken, uit vrees de gevoelens van Maximus te kwetsen, die een driftig jongeling was en die mogelijk door het voorstel beleedigd kon zijn. Maar de voïvode Milosh zei genadig: "O Ivan, onze heer! Waarom doet gij een vergeefsch beroep op de svats?
Allen keurden het plan goed en nadat zij den onderscheidenden helm en de versierselen van den bruigom op het hoofd van den voïvode Milosh hadden geplaatst, vervolgden zij hun reis, en na op de wateren van de Adriatische zee heen en weer gewiegd te zijn, bereikten zij zonder wederwaardigheden Venetië.
Ondertusschen had Milosh de tent bereikt, waarin de kampioen van den Venetiaanschen koning zat. Voor den ingang had hij zijn lans diep in den grond gestoken en hieraan had hij zijn grijs paard vastgebonden. Milosh sprak aldus den kampioen aan: "Sta op, kleine, blanke Venetiaansche heer; wij zullen samen vechten voor de eer van onze meesters!"
Wilt gij Bogdan alleen te gemoet treden of zijn twaalf ridders?" Milosh en Relya gaven er de voorkeur aan Bogdan alleen te bestrijden en lieten het aan Marko over zijn twaalf volgelingen tegen te houden. Deze verdeeling was Marko zeer aangenaam en nauwelijks waren zij overeen gekomen, welk aandeel ieder zou hebben in den strijd, of Bogdan naderde aan het hoofd van zijn troep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek