United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gij waagt het, zoo nabij des keizers slot Het zwaard te trekken en zoo luid te twisten? Ik weet zeer wel den grond van dit krakeel; Maar wenschte zelfs voor geen miljoen, dat de oorzaak Aan hen bekend waar', die zij 't naast betreft; En voor veel meer nog wilde uw eed'le moeder Niet zoo onteerd zich zien aan Rome's hof. Schaamt u, steekt op!

Hij keek mij welwillend aan, glimlachte en zei: U is hier natuurlijk nog een beetje vreemd, maar ik zal u wat op de hoogte brengen. Ziet u die oude man, daar, met grijze snor, naast die jonge dame in 't mauve met haar prachtige parels en briljanten! Dat is een spoorwegkoning, meer dan vijftig miljoen dollars waard.

Zaken zijn zaken in den droogsten zin van 't woord voor hem en niets is hem aangenamer dan een concurrent, vooral een buitenlander, te kunnen fnuiken. Ik had er den indruk alsof het heele land van meer dan tachtig miljoen inwoners tegen mij samenspande en of de gansche samenleving er op was ingericht alleen om mij ten onder te brengen.

Zoo'n man werd zenuwlijder, door zijn onverpoosd en overspannen werken, of kreeg een maagkwaal, door zijn haastig, schrokkig eten; en dan lagen daar de vijftig miljoen dollarswaarde, heusch te veel om de slooten melk en mineraalwater, de eenige weelde die hij zich voortaan mocht veroorloven, mede te betalen. Veel en veel heb ik in Amerika gefilosofeerd.

Zijn werken werden bij duizendtallen verspreid; van het Houwelyck "bij de vijftigh duysent... van d' Emblemata, Maegde-plicht, Zelf-strijt en Manlyke Achtbaerheyt... weynig min".. wat buitengewoon is als men in aanmerking neemt dat Nederland in die tijd maar een paar miljoen bewoners had; velen in 't Noorden en Oosten nog hun eigen taal alleen verstonden; bovendien het aantal niet-lezers veel groter was dan nu.

Zoo'n man van vijftig miljoen dollar waard zat meestal op een hooge kruk bij een schenktafel en slikte schrokkig een bord eten in.

En dat heeft mij altijd in mijn tallooze beproevingen gesterkt en nooit heb ik gewenscht een Yankee van vijftig miljoen dollar waard te zijn. Integendeel: in Amerika, het land van 't geld, heb ik het geld leeren minachten en mij rijk gevoeld in betrekkelijke armoede. Want ik droeg de levensrijkheid in mijzelf! "Le trésor de l'humble!"

Meer dan eens, in een bar of restauratie, had men mij zoo, met een soort eerbied, een of ander man gewezen en gezegd: "Kijk eens, zie je daar dien man. Hij is zonder een duit in 't land gekomen en nu is hij vijftig miljoen dollar waard." Vijftig miljoen dollar waard! herhaalde ik in mezelf, en keek, en mijmerde.

Die man, meende Papa mij te moeten inlichten, is 'n aardig aantal miljoen dollars "waard" en gaat door als de "arbitre des élégances" in New York en eigenlijk ook wel in de "society" van heel Amerika. Sinds jaren, waar hij ook komt, gebruikt hij voor zijn diner nooit iets anders dan drie gekookte eieren, met toast en thee.