Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
O wil nooit op uw tocht Een, die u zoo liefheeft, vergeten." en toen strooide ze de rozenbladen op Juffrouw Marie's hoofd. De gasten lachten, maar Juffrouw Marie werd buiten zich zelf van drift. Zij zag er uit, alsof zij de gravin de oogen wilde uitkrabben. "Je bent een slecht mensch, Märta Dohna" riep ze. "Geen eerlijke vrouw moest meer met je omgaan." Maar nu werd gravin Märta ook boos.
En zij genoot, wanneer hun riemen, als door éene kracht bewogen, gelijkmatig het groene water scheerden.... Prachtig, Cateau, je kan het! prees Marie. Jan, stuur eens naar die lelies en naar die plompen.... Jan stuurde en het bootje zwenkte langzaam naar een plas vol kroos waarop de witte en gele bekers der waterlelies en plompen lagen, tusschen de platte ronde blâren.
En toen ze heenging, kuste ze juffrouw Marie en noodigde haar uit op Borg te komen. Juffrouw Marie's hart stond leeg als een zwaluwnest op kersttijd. Ze was vrij, maar ze smachtte naar ketenen als een vrijgemaakte slaaf. Nu begon weer een tijd van vreugde en smart voor juffrouw Marie; maar die duurde niet lang slechts acht dagen. Ieder oogenblik haalde de gravin haar naar Borg.
In de Lanciers, waarin Paul naast bruidje gestaan had met Frédérique, Marie, Cateau, Georges, Etienne en Jan, die zich reeds piqueerde keurig te dansen, had Paul, telkens dat zijne hand Cateau's vingers aanraakte, ze met een drukje geknepen. Hij plaagde haar den geheelen avond door met zijne spottende blikken en Cateau zag hem nu minachtend terug aan.
Het is eene kano met inboorlingen bemand, en een dezer vraagt naar den Admiraal, en als men hun de »Marie Galante« heeft aangewezen, verdwijnt de kano in de duisternis om het Admiraalsschip te bereiken. Columbus staat op het dek, en laat door den eenigen tolk, dien hij nog aanboord heeft, vragen wat het doel hunner komst is.
Uit dit motief is het gedicht van Marie, De Esch »Le Fraisne" ontstaan. Het is een vondeling, die Esch heet naar de boom waaronder zij gevonden werd, zij wordt in een klooster opgevoed, maar heeft een vorst lief die in de buurt woont en vlucht uit het klooster om op zijn slot als zijn bijzit te gaan leven.
Naar boven gingen zij niet;.... daar sliepen Christien en Coba....die hielden zelf om de week haar kamertje in orde.... boven hoefde Marie niet te werken, alleen de keeren dat de zolder moest geveegd.. en 'r eigen bed natuurlijk.... zij sliep achter. Het kind had dolgraag dat kamertje van haarzelf even gezien, maar zij dorst niet vragen.
Dit was iets waaraan hare oude meesteres, de moeder van Marie, en deze zelve na haar huwelijk hadden toegegeven, daar dit veel gemakkelijker was dan het te bekampen, en zoo had Dina altijd haar eigen zin gedaan.
De "Marie" was een zeilvaartuig in dienst van de firma Landberg en Co. te Batavia, de aannemers van het transport van gouvernements-zout van de depôts naar de zoutverkooppakhuizen. De kapitein was afwezig, zoodat de eerste stuurman, de heer K.P. Stokhuijzen, als gezagvoerder fungeerde.
Doch hare verraderlijke voetjes droegen haar tegen wil en dank naar de plaats, waar Tom en Amy stonden. Met geveinsde opgewektheid zeide zij dicht bij Toms oor tot een meisje: "Wel, Marie Austin, ondeugende meid, waarom ben je niet op de zondagsschool geweest?" "Ik ben er geweest. Heb je me niet gezien?" "Neen. Waart ge er? Waar heb je gezeten?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek