United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !
"O Voorzienigheid! hoe wonderbaar zijn uw wegen," zeide Vader Ambrosius, de handen ten hemel heffende. "Er blijft nog iets duisters in uw verhaal," zeide de Prins tegen Ludwig: "leeft er iemand, die de waarheid daarvan bevestigen kan? Leeft uw moeder nog?" "Zij leeft nog," zeide Magdalena, met statigheid vooruittredende. "Hoe!" riep de Baron: "gij de moeder van dien knaap?"
"Gek!" zeide Magdalena, hem verachtelijk aanziende: "alsof er iets aan een ellendig leven, als het uwe, verbeurd ware; doch, om 't even! hier!" vervolgde zij, hem een beursje ter hand stellende: "hier is de zenuw van den aanslag: deel uit en beschik wat gij wilt: doch wees spaarzaam en voorzichtig."
"Beproeven wij eerst het middel, dat Velasco ons heeft aangewezen," hernam Falckestein, die door de redenen van Magdalena kwalijk overtuigd werd: "wij zullen naderhand tot uwe bescherming de toevlucht nemen." "Zooals gij wilt," zeide Magdalena: "aan u, Graaf! heb ik geen verplichting, en het zal mij niet verweten worden, indien stijfhoofdigheid uw ondergang berokkent."
"Verschoon mij, Freule!" zeide Magdalena: "ik beken, dat zijn ambtsgericht zich niet over de neigingen evenals over de bezittingen van anderen uitstrekt; maar ik dacht, dat hij als uw aanstaande echtgenoot ten minste eenige aanspraak mocht hebben op uw onverdeelde liefde." "En wie zegt, dat hij mijn aanstaande echtgenoot is?" vroeg Ulrica. "Wie? de gansche wereld."
"Hoe!" zeide Magdalena tegen Ludwig: "gij heb den Pater verraden!" "Ik heb meer gedaan," antwoordde deze op een somberen toon: "ik hem hem naar de hel gezonden waarin hij te huis behoort." "Wee u! gij hebt uwen vader vermoord!" riep Magdalena, terwijl zij zich wanhopend met de vuisten voor 't voorhoofd sloeg en de zaal met wilde blikken op en neder liep.
Terwijl hij aldus den teugel vierde aan zijn ontevredenheid, was hij de brug overgegaan en trad den hof in. Hier ontmoette hem Magdalena. "Welnu?" vroeg zij. "Welnu!" herhaalde Mom: "ik heb uw raad gevolgd en geen verwondering laten blijken, toen hij mij de schilderij vertoonde.
Vergeten wij al het over en weder gezegde, en laten wij voortaan in onze gesprekken geen anderen toon voeren, dan dien, welke onze nauwe betrekking voegt." "Dat zal van uw gedragingen afhangen," zeide Magdalena, en stak hem tot verzoeningsteeken haar hand toe, welke hij kuste. Op dit oogenblik trad de bode binnen en meldde een vreemdeling aan. "Laat hij een oogenblik vertoeven," zeide Ludwig.
Ik ken de gelofte, die gij gedaan hebt; ik wist ook, waarom gij bij mijn neef geplaatst waart: ik ontsla u van haar verdere vervulling: verlaat dit land en ga in een klooster uw overtredingen beweenen." "Ik gehoorzaam," zeide Magdalena, en, zonder er een woord bij te voegen, zonder zelfs een blik te werpen op haar ellendigen zoon, verliet zij het vertrek.
"Het is gedaan!" zeide de Ritmeester, een traan wegwisschende: "zijn dood zal mij eeuwig rouwen. Hij werd vermoord, en ik, die het had moeten beletten!.... Doch het kind ... Vrouw!" vervolgde hij tegen Magdalena: "behooren die twee kinderen aan den verslagen Overste?" "Deze is mijn zoon," antwoordde Magdalena, op Ludwig wijzende. "En deze kleine?" hernam Reede.
"Deze volvoerde zijn plan en stierf, hoogbejaard, in Amerika, alwaar hij als een tweede Las Casas de zegeningen van al wie hem gekend had met zich in 't graf voerde." "En Ludwig? en Magdalena?"
Woord Van De Dag