United States or Myanmar ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Heerlijkheid het Loo bleef echter nog een wijle aan de vrouwelijke zijlinie van het geslacht: Aleyde Bentynck, Heer Filips echtgenote van Varick, bekwam het by erfenis van haren broeder, te gelijk met de Heerlijkheid Westerhof.
De veldslag tusschen den koning van Frankrijk en Willem Van Loo moest nu geleverd zijn of ging geleverd worden. Niet van hunne verdediging te dezer plaatse hing hun lot af; maar van dien beslissenden strijd in het open veld. Alle uren konden zij de zegepraal van het groote Kerlenleger vernemen, en die zegepraal moest ook het einde zijn van hunne gevaren en van hun lijden.
Na 's Princen benoeming tot Stadhouder der geünieerde Provinciën, beschonken de Staten van Gelderland nogmaals, en wel by besluit van 13 Januari 1748, het Loo met de rechten eener hooge Heerlijkheid, en vergrootten er het gebied van, door de byvoeging van het geheele Ambt van Apeldoorn en der Udeler-meir.
"Wij hebben brief op brief en bode op bode tot Willem Van Loo gezonden; wij hebben hem gesmeekt zich aan ons hoofd te komen stellen; hem verzekerende dat de poorterij hem hier als graaf van Vlaanderen zou uitroepen. Geen antwoord, geen het minste bericht van hem!" "Maar de tijd was kort." "Indien Willem Van Loo ons ging verraden, Hacket?" "Ons verraden? Hoe meent gij het?"
"Willem Van Loo stemt toe om zijn lot aan het lot der Kerels te verbinden; met ons zal hij overwinnen of bezwijken ... En, wil de vergadering mij oorlof geven om deze zaal eenige oogenblikken te verlaten, ik zal terugkeeren met mher Willem Van Loo, en hij zelf zal u van zijne aanvaarding verzekeren." "Hoe? Wat beduidt dit? Hij kende dus op voorhand onze beslissing?" riep eene stem.
's Princen eenige zoon, de goedaardige Willem de Vijfde, die reeds op achttienjarigen leeftijd de waardigheden en staatszorgen zijns vaders erfde, verpoosde zich gaarne op het Loo, en deed er vooral de diergaarde uitbreiden, waartoe het geschenk van den Admiraal van Braem, na de verovering van Malabar, van twee schoone Aziatische olifanten, hem uitmuntend te stade kwam.
Hij alleen had Burchard met een teeken des hoofds en eenen minzamen glimlach gegroet. Zijne tegenwoordigheid tusschen de rechters verheugde de Erembalds, ofschoon de proost Bertulf wel wist dat Willem van Loo eenen geheimen wrok tegen hem had, omdat hij, in den oorlog voor de kroon, zich ten voordeele van Karel van Denemarken had verklaard.
"Neen; dat zulks voor alsnu ten minste zijn inzicht zij, zou ik niet durven beweren. Maar vergeet niet dat onze heer graaf eenen heimelijken wrok tegen de Kerels in het hart draagt, omdat vele Ambachten en zelfs eenige Erembalds, in den oorlog voor de Kroon, Willem van Loo tegen hem hebben geholpen.
Er was veel te rapen, en zoo zouden zijne mannen eene belooning vinden voor hunnen moed en hunne verkleefdheid. Een schallend gejuich begroette zijne woorden. Met den zegevierenden schreeuw: "Heil, heil Willem Van Loo, onzen graaf! Leve Burchard Knap!" verliet de bende, die door bijgekomene poorters zeer was gegroeid, het plein en verdween kort daarop in de baan naar St-Andries.
Van de Loo was officiaal van het aartsbisdom, de hoogste canonieke rechter van de RK Kerk in Nederland, die in naam en in opdracht van de Aartsbisschop de canonieke rechtsmacht uitoefende. Hij was bovendien kanunnik van het metropolitaan kapittel te Utrecht. Het kapittel heeft tot taak de Aartsbisschop te adviseren en bij te staan in het bestuur van het aartsbisdom. d. De audientie