United States or Barbados ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar ofschoon de zielstoestand van Van Halen en vooral diens laatste handelwijze zijn tegenzin en bezorgdheid opwekten, toch dacht Lolonois te ridderlijk en te edelmoedig, om den krankzinnige zoo maar op zij te zetten en zich op die manier in het volledig bezit van het vaartuig te stellen.

»Hemel, hoe is het mogelijk!" riep Lolonois vol bewondering uit. »En ik kon u miskennen, u voor een krankzinnige houden! Zoo iets kan alleen een man van moed en van een buitengewonen geest bedenken! U weet niet, hoe dankbaar ik u ben, dat u ons het leven gered hebt!"

Een kerel met een fakkel in de hand trad naar buiten, bekeek eerst man voor man nog eens afzonderlijk en pas tóen konden zij binnenkomen. Zij traden nu door een met ijzer beslagen deur in een groote kamer, die tamelijk goed verlicht werd door een hanglamp waarop vier kaarsen brandden. »Waar is Lolonois?" vroegen zij aan de mannen die zich in het vertrek bevonden. »Boven!" was het antwoord.

Hij roept zijn matrozen en valt mij aan als een razende, omdat ik hem zei, dat dit vaartuig van ù was en dat ù hier te bevelen had." »Beste vriend!" zei Lolonois glimlachend tegen Van Halen, die hem verwezen aanstaarde: »Ik heb dit schip genomen, het is mijn eigendom." »Genomen?... Van wien? Van wien?" stamelde Van Halen, die niets van dit alles begreep.

»Ja, ja!" riepen de Boekaniers lachend. »Lang leve Lolonois en zijn nieuw schip!" Nu werd Van Halen woedend. Zijn neusvleugels trilden; een donker rood kleurde zijn gezicht. »Ha!" riep hij, »ik merk het al, jullie bent zeeroovers. Hei daar, matrozen! Waar is mijn volk?" »Je bent niet goed bij je hoofd, man," zei de Boekanier, »hier is enkel volk van Lolonois.