Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Toen Lanceloet zag, hoe de ridders van Wallis en Northumberland langzaam maar zeker het veld moesten ruimen, gaf hij Lavaine een wenk en beiden stortten zich onder luide kreten van aanmoediging in het strijdgewoel. De uitwerking van hunne deelname aan het gevecht was verbluffend. De ridders, die op het punt waren den strijd op te geven, schepten nieuwen moed en drongen met kracht voorwaarts.
Toen het beleg geene vorderingen maakte, werd Walewein dan ook zoodanig door zijn ongeduld overmeesterd, dat hij den koning verlof vroeg om zich met een ridder uit de belegerde vesting in een tweegevecht te meten. Zoo werd er eene uitdaging naar den burcht gezonden, welke, naar Walewein heimelijk hoopte, ten gevolge zou hebben, dat Lanceloet zelve zich voor een tweekamp beschikbaar zou stellen.
Toen Arthur hoorde, dat de vreemdeling niemand anders was geweest dan Lanceloet, toonde hij zich blij verrast, al werd zijne bezorgheid voor het leven van den dapperen held er des te grooter om.
In hunne werken blijft Ginevra's zedelijk karakter geheel onaangetast door hare verhouding tot Lanceloet en in de "Quête del St.Graal", een werk van beslist godsdienstige strekking, wordt haar naam zelfs met eerbied genoemd.
Geheel uit het veld geslagen hoorde Arthur toe; een steekspel zonder Lanceloet miste voor hem zijne grootste bekoring en juist nu hij zelf aan den strijd dacht deel te nemen, viel het hem dubbel zwaar in de afwezigheid van zijn meest geliefden ridder te moeten berusten.
Toen Lanceloet dien gelezen had, werd hij zeer bleek en staarde eene wijle zwijgend en met een blik vol innig medelijden, naar het gelaat van haar, wier ondergang hij geweest was.
Langzaam maar zeker was het geheim van de liefde tusschen Koningin Ginevra en Heer Lanceloet in de hofkringen bekend geworden. Hunne heimelijke bijeenkomsten, de voorkeur voor Lanceloet's gezelschap, welken de koningin op rijtoeren en hoffeesten aan den dag legde, de teedere blikken, waarmede hij haar bij die gelegenheden placht aan te staren, dit alles kon niet onopgemerkt blijven.
Toen zij ophield met spreken en Lanceloet smeekend aanzag, bewaarde hij een oogenblik het zwijgen en boog het hoofd als een teeken van eerbiedige instemming met haren wensch. Toen begon hij te spreken. Een nieuw leven te beginnen, was hem, zoo zeide hij, onmogelijk na alles wat hij had doorgemaakt, maar evenals zij gevoelde hij eene dringende behoefte om boete te doen voor zijn zondig leven.
Lanceloet liep peinzend tusschen de ontbladerde rozenstruiken op en neer. Een gansche zomer was dus voorbijgegaan, sinds hij zich hier had gereed gemaakt om aan het tournooi van Camelot deel te nemen. Een ganschen zomer met zijne reeks van zonnige dagen en lauwe sterrennachten had hij in ballingschap doorgebracht, ver van het hof en zijne vrienden, ver van zijne geliefde!
Reeds lang was het mijn wensch, dat ook Lanceloet het geluk der liefde zou leeren kennen. Ondanks al zijn roem en aanzien, lijdt hij een eenzaam leven en allen, die hem liefhebben, zouden er zich hartelijk in verheugen, wanneer hij op zijne beurt eene bruid aan het hof bracht!" Allen, die hem liefhebben echter niet koningin Ginevra.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek