Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 september 2025
Het was een vrij lange reis van Londen af een uur of acht sporen -en zij begon hongerig te worden en verorberde met graagte wat zij nog in haar taschje had, al waren de broodjes met tong erg oud geworden en al was het stuk Kuchen nu wat lederachtig van smaak. Zij schudde de kruimels van haar japon af en stond op om aandachtig het raampje uit te kijken, toen de trein Waverley-station binnen reed.
Dat zij ook van alcoholische dranken snoept, blijkt uit de volgende mededeeling van den boschbeambte Block: "In het jaar 1843 werd ik eens, terwijl ik zat te schrijven door een zwak gedruisch gestoord; opziende, bemerkte ik een Muis, die langs den gladden poot van een tafeltje naar boven klom. Boven aangekomen, zocht zij vol ijver de kruimels op, die op een bord lagen.
»Goeie hemel!« riep de Moeder, »wat een gekke vraag van een man, die niet getrouwd is. Waarom wil u dat weten, Mr. Bumble?« De bode dronk zijn thee tot den laatsten druppel uit, at een stukje geroosterd brood, sloeg de kruimels van zijn knieën, veegde zijn lippen af en gaf de Moeder doodbedaard een kus.
't Is maar een kleinigheid, maar het doet haar genoegen, en ik geloof niet, dat je kleeren er half zooveel door zullen lijden, als wanneer je ze door vuile honden en ruwe jongens laat bederven. Buk maar eens, dan zal ik de kruimels van je hoed afslaan."
Maar... dit was nu de vraag niet. De vraag was, hoe hy 't moest aanleggen om zich weer te doen inlyven by den huize Pieterse, waartoe hy nu eenmaal van gods- en rechtswege behoorde... Hy pluisde de kruimels van z'n bordjen, en riep, ditmaal niet zonder onbehoorlyk zeedyksch tusschenvoegsel: Ik wou ........... dat ik zoo'n kruimel was! Dan wist ik ten-minste waar ik heen moest!
Gretig had het bloedje de kruimels genuttigd, welke de dame het vervolgens had toegevoegd, en toen mevrouw eindelijk de trommel, waarin zich haar proviand bevond, had gesloten, omdat de kleine niet meer lustte, toen begon ze achter haar mof kiekeboe te spelen, en 't kindje lachte alweer, en.... zij pinkte een traan weg.
In de kolonie van Van Eeden hadden we misschien kunnen gaan, maar toen we op een Zondag er heen waren geloopen, vier uur gaans, toen liep daar een heer, in een boerenkiel, met dure gele schoenen, kolombijntjes te eten uit een papieren zak, blootshoofds, in innige aanraking met de natuur, zooals dat toen genoemd werd, en z'n baard vol kruimels.
Sprakeloos aten ze de laatste millimeters worst, de laatste kruimels brood. De regen stroomde sterker. Uitgeput leien mevrouw en Amélie in de nattige bulten, pogend te slapen. Meneer, die de acetyleen had opgestoken nog 'n uur kon die br
Op een Zondag-middag sloop hij alzoo alleen de kapel binnen, en na de deur behoedzaam gesloten te hebben, strooide hij zoete kruimels op de altaartreden, en stelde zich toen op voor het muizengat, met een stokje in de hand. Na heel lang wachten kwam er een roze snuitje te voorschijn, toen de heele muis.
Zelfs de kippen en de haan wisten, dat de vrouw terug was, en als ze over 't erf kwam, liepen ze haar tegemoet, want zeker had ze een restje van aardappelen of kruimels brood. Was ze ooit weg-geweest? En de dingen hoe waren zij haar vertrouwd! De haard, waarboven de ketel hing. De bleek-houten tafel, en de gekleurde, gekramde kopjes. De schotels op den schoorsteen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek