Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Kan hij het wel vergeten zijn, dat gij hem onschuldig in den kerker geworpen en ter dood veroordeeld hebt? Ingeval hij tegen u opstond, zouden dan niet alle Achaemeniden zich aan zijne zijde scharen? Want wat hebt gij ooit gedaan, om u de liefde dezer veile hovelingen te verzekeren? En wat kunt gij in het vervolg doen, om hen te winnen?
De laatste dagen bracht Socrates met zijne geliefde jongeren in den kerker door, sprekende over de onsterfelijkheid der ziel en andere merkwaardige zaken. Kalm en onverschrokken dronk de edele man den giftbeker. Met hem stierf Griekenlands edelste en beste burger. Pas was Socrates gestorven, of Athene besefte, dat het eene misdaad tegen hem gepleegd had.
Uw list kan spoedig uwe ledige en ingekrompen beurs weder vullen; maar geen arts en geene artsenij kan uw gebraden vel en vleesch herstellen, als gij eens op deze staven gelegen hebt. Tel uw losgeld maar neer, zeg ik, en verheug u, dat gij u tot zulk een prijs uit een kerker kunt vrijkoopen, waaruit weinigen zijn teruggekeerd, om de geheimen er van over te vertellen.
Drie jaren later werden de beide eersten op de markt te Brussel onthoofd; de bruidegom zelf, Montigny, eindigde zijn leven onder beulshanden in den kerker te Simancas; de prins van Oranje viel door het moordend lood van Balthazar Gerards.
"Mijn zoon," zei Edith, "denk aan uwe koninklijke rechten!" "Denk aan de bevrijding van Engeland, ontaarde vorst!" riep Cedric. "Moeder en vriend," hervatte Athelstane, "houdt op met uwe verwijten; brood en water en een kerker zijn wonderbaarlijke geneesmiddelen tegen de eerzucht, en ik ben wijzer uit het graf opgestaan, dan ik er in nedergedaald ben.
"Kerker of graf," zei De Bracy, "ik wil niets met de zaak te maken hebben." "Schurk!" hernam Prins Jan, "gij zoudt ons genomen besluit toch niet willen verraden!" "Nog nooit heb ik zoo iets gedaan," antwoordde De Bracy trotsch, "en de naam van schurk moet niet met den mijne verbonden worden!"
Hierop antwoordde Prins Marko: "Helaas, o Sire, de vochtigheid van den steenen kerker heeft mijn ledematen verlamd en mijn oogen verzwakt. Hoe zou ik het wagen met Moussa een tweegevecht aan te gaan?
Vergezel Robrecht tot op den toren, vermits gij het zoo vurig wenscht; spreek hem aan, steun zijnen moed; maar blijf bedaard en wek niet te veel de aandacht der wapenknechten op. Bij de minste ontstuimigheid in de uitstorting uwer droefheid, zal ik mij verplicht zien u naar den kerker te doen terugleiden." "Ik zal bedaard blijven. O, dank, Disdir, voor uw medelijden, voor uwe toegevendheid!"
Een uur later had elk zijn drinkvat in de hand: en zo eindigde die heuglijke dag, zonder wanorde en zonder twist, er was maar één gevoel in alle harten: het gevoel dat de ziel van een gevangene streelt, wanneer hij weder de zon boven zijn hoofd ziet staan, en dat de wijde wereld alleen zijn kerker wordt. Was niet het schoonste tydperk van haer leven Voor hare ziel een onophoudlyk streven?
Daar werden de beide schipbreukelingen gevangen genomen door de bevolking van dat land; de ridder werd voor hun koning Hermon gebracht, en in den kerker geworpen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek