United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dien avond heerschten er rouw en droefheid in de zalen van het paleis. Met bedrukte stem spraken de ridders over hun afwezigen vriend; zij brachten elkander Waleweins deugden in herinnering en prezen zijne voortreffelijke eigenschappen van geest en hart. Aan den toon van hun gesprek kon men bemerken, dat geen van hen er op rekende den vertrokkene ooit weer te zien.
Daar wachtte mij een zeer moeilijke arbeid. Deze bestond uit het reinigen van de eetketels van den vorigen dag. De herinnering alleen aan de pyramide van vette, nog ten deele met bruine boonen en gestold vet gevulde pannen, doet mijn hart nu nog tesamen trekken. Maar ook dit grondbeginsel diende met lust beoefend te worden; de sergeantelijke hemel bleef dreigen...
De herinnering aan Parijs heeft Eva's kwade luim in een soort van overmoed doen ontaarden.
Hij had een flauwe herinnering van zijn vader, die borstelmaker geweest was en groote "zulveren" gespen op zijn schoenen had gedragen.
Zelfs later is de bloote herinnering aan ons machtig gevoel nog in staat, ons bijwijlen te doen denken, dat wij haar volledig kenden.
Makassar Van Soerabaja naar Makassar is het nog geen twee etmalen stoomens; de laatste indrukken van de afvaart zijn nog levendig in de herinnering als de eerste van de aankomst al weer met de kracht van het tegenwoordige oogenblik hen overmachtigen.
Hij had, evenals de andere heeren, met verlof der dames zijn jas uitgetrokken, en zijn groote, fraaie gestalte in de witte hemdsmouwen, zijn verhit gelaat en zijn stootende bewegingen bleven haar in de herinnering. Nog toen zij zich 's avonds reeds te bed begeven en de oogen gesloten had, zag zij den op den crocketground rondspringenden Wesslowsky.
Ongetwijfeld zouden deze alles vertellen, wat ik verzwijgen wilde. De waarheid zou aan het licht komen. Een vondeling! Dan zou Arthur noch zijn moeder mij meer willen kennen; dan zou de genegenheid, die zij voor mij hadden opgevat, geheel verdwijnen; de herinnering aan mij zou hun zelfs onaangenaam worden.
Er waren opiumkitten, waar men vergetelheid kon koopen; holen vol gruwel, waar de herinnering aan oude zonden uitgewischt wordt door den hartstocht van nieuwe. De maan hing laag in de lucht als een geel doodshoofd. Van tijd tot tijd strekte een kolossale misvormde wolk een langen arm uit en verborg haar. De gaslantarens werden zeldzamer, de straten nauwer en somberder.
Want zij plachten vanouds op de Baliërs van het binnenland, de Bali-aga, die zich met de Javanen niet hadden vermengd en hun oud-Heidensche gebruiken in eere hielden, met minachting neer te zien als op "boschmenschen." En met trots noemen zij zichzelven Javanen-afstammelingen, "lieden van Madjapahit." Maar de herinnering heeft wel veiliger en dieper schuilhoeken dan in het brein.
Woord Van De Dag