Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
In den slag met Hertog Gerhard van Berg, 10 November, 1444, die vooral door de lafhartigheid van Geraert van Culenborch verloren ging, toonde Willem van Egmond een ridderlijken en onvertsaagden moed, maar zag zich, door de overmacht gedwongen, eindelijk met zijn getrouwen Drossaat tot de overgave genoodzaakt.
Verhaalt de historie ons dat de moordenaars van den graaf ontsnappen de volksdichter laat GERAERT VAN VELSEN gevangen nemen; drie dagen lang wordt hij om en om gerold in een vat waarin spijkers geslagen zijn. Die marteling vermag hem te breken noch te buigen. Op de vraag "hoe hem nu te moede is?" antwoordt hij: Ic ben noch al de selve man, Die graef Floris sijn jonc leven nam.
Ouderdom der Nederlandsche ridderpoëzie. In hoeverre indeeling naar de "matières" te onzent geoorloofd? Romans: Flovent, Roelants-lied, Willem van Oringen, Renout van Montalbaen, Geraert van Viane, Lorreinen, Aiol, Aubri de Borgengoen, Doon de Mayence, Gwidekijn van Sassen. Overige romans. Aesthetische waarde der bewerkingen. Karel en Elegast.
Zijnerzijds gaat RUYSBROECK soms te voet, al viel het hem moeilijk, naar bevriende kloosters, waar men aanstoot had genomen aan eenig geschrift van zijne hand en voorlichting van hem begeerde. De Karthuizer-broeder GERAERT, die hem bij zulk eene gelegenheid heeft gezien en gesproken, weet ons te vertellen "van sinen ripen ende bliden aensiene, van sinen goedertieren ende oetmoedighen spreken."
Wanneer men in aanmerking neemt dat de roman van Fierabras hier volgens MAERLANT'S mededeeling reeds vóór het eind der 13de eeuw vertaald was; dat in den Geraert van Viane de strijd tusschen OLIVIER en ROLAND ook plaats heeft op een eiland in een rivier ; dat ELEGAST hier, evenals in den roman van Karel en Elegast, optreedt als toovenaar; dat de naam van ROELANTS vader evenals die van den hier voorkomenden pair van CHARLEMAGNE, SANSON, licht van elders bekend konden zijn, dan moet men waarschijnlijk achten, dat wij hier eene vrije bewerking van Fransche epische stoffen vóór ons hebben.
Naast den Reinout van Montalbaen moet de Geraert van Viane genoemd worden; ook deze roman immers bevat herinneringen aan den strijd van CHARLEMAGNE met zijne groote vazallen, al zijn die herinneringen hier verbonden met heugenissen aan den strijd tegen de Sarracenen in Zuid-Frankrijk. Slechts een klein fragment van nog geen 200 verzen van dezen roman is tot ons gekomen.
Reeds dit op zich-zelf was lastig en onaangenaam; doch nog minder te verdragen was de trots en moedwil dier woeste vreemdelingen, waarvan onder anderen drie burgers, Geraert Geraertsen van Ghesel, Jan Bruer en Huybert Leendertsz Goudsmit, de slachtoffers werden, die op 24 Mei 1567 buiten de Oud-Heusdensche poort jammerlijk door eenige beschonken ruiters werden vermoord.
Over het algemeen kan men zeggen, dat met uitzondering van het Roelants-lied bij de bewerkers wel gevoel voor het ridderwezen bestond. In de Lorreinen die vrij letterlijk vertaald schijnen, worden de lange gevechten niet weggelaten of bekort, ook in de Geraert van Viane zijn verzen als: Wi sullen hem marghiin laten weten, Of onse swerde connen sniden,
Het eerste werk is zeker uit het Latijn vertaald, het tweede waarschijnlijk ook, daar het verwijst naar een martyrologium . Uit het Latijn vertaald zijn ook het Leven van Sinte Lutgart door zekeren "broeder GERAERT" en dat van Sinte Kerstine.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek