Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 oktober 2025
Deze echter, verwittigd zijnde, keerde terug, en werd handgemeen met de Gentenaars, op de heide van Beverhout. Na lang en hardnekkig worstelen werden de benden des graven uiteengedreven en de Gentenaars behaalden eene schitterende overwinning. De graaf ontsnapte slechts bij toeval.
Bij de passie onzes Zaligmakers, ik bezweer u, broederen, maakt mijne lippen nat en bevrijdt mij van de dood ..." De Gentenaars hadden het bevel ontvangen om de Vlaamse ridders, die zij vinden konden, dood of levend, naar de legerplaats te dragen; reeds hadden zij bijna de helft der lijken verplaatst en een goed deel van het slagveld overzocht.
Een landsheer in strijd met een zijner voorname edelen vinden wij ook in een ander lied van dezen tijd. Wij zijn in Vlaanderen tijdens den oorlog tusschen Frankrijk en Engeland. De graaf van Vlaanderen, LODEWIJK VAN NEVERS, heeft de partij van Frankrijk gekozen; een deel van zijn volk, en daaronder twee invloedrijke Gentenaars, houden de zijde van Engeland.
Onmiddellijk hadden de Gentenaars in stilte begonnen hunne toebereidsels te maken. Een uur na middernacht slopen ongeveer honderd man, tusschen hen uitgekozen als de behendigsten en stoutsten, met slechts twee der lichtste ladders door de duisternis over de Hofbrug. Dewijl boven den muur geene schildwachten meer tegenwoordig waren, werd hunne nadering niet opgemerkt....
Het ijverzuchtige Brugge voldeed aan het verlangen van den graaf en weldra begaven zich vijfhonderd Brugsche werkers aan den arbeid om den loop der Leie te verleggen. De Gentenaars vernemen het gevaar, dat hunnen handel en hunne welvaart bedreigt, allen scharen zich rondom Yoens, hem smeekende, hen toch met zijne raadgevingen bij te staan.
In deze stad leefde toen een man, die boven zijne tijdgenooten uitblonk door zijne wijsheid en welsprekendheid. Hij heette Jakob Van Artevelde, maar zijne stadgenooten noemden hem «den Wijzen Man van Gent.» «Laten wij om raad gaan bij den Wijzen Man» riepen de Gentenaars als uit éénen mond. «Hij alleen kan ons redden.»
Honderden Gentenaars en tevens eenige ridders liepen binnen in den toren en beklommen de trappen, maar vooraleer zij de bovenste gaanderij konden bereiken, hadden de Kerels het logge houten gevaarte zoodanig met vlammend pik, harst en olie, met brandend stroo en met bundels vlas overdekt, dat het was alsof een vloeibaar vuur langs zijne wanden nederstroomde.
En daar hij nog wederstand bood, verklaarden hem de oversten der Gentenaars, dat zij en hunne mannen alleen den slag zouden wagen, de veldheer mocht hun voornemen goedkeuren of niet. Mher Gervaas, om de verdeeldheid niet in het leger te brengen, gaf met onwil en spijt zijne toestemming, doch zou niet zelf deelnemen aan deze poging.
«Ik houd het met mijn volk» sprak Jan Yoens. «Ik wil lijden als het lijdt, arbeiden aan zijn welzijn, sterven voor zijne vrijheid.» En beide Gentenaars hielden woord. Lodewijk van Male gaf schitterende feesten en noodigde al de ridders van Brabant, van Holland, Henegouwen, Picardië , aan zijn hof. Te Gent woonden doorluchtige heeren en edele vrouwen.
De Gentenaars achtervolgden hem tot in de straten van Brugge, waar een arm vrouwtje hem op haar zolderkamertje verborg. 's Anderendaags gelukte het Lodewijk van Male vermomd uit Brugge te ontvluchten. Hij begaf zich naar Frankrijk en verzocht hulp tegen zijne onderdanen. Alle steden trokken partij voor de Gentenaars.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek