Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Een nog onaangesneden brood lag nevens een droge korst ... Geerten grommelde, schonk zich een bakje koude koffie in, beproefde de korst te breken, smeet ze dan kwaad op de teil terug; en het versche brood vattend, maakte hij er met de mespunt machinaal een kruis op, sneed zich een dikke homp. Koffie-slokkend verduwde hij 't brood met groote brokken, die zijn wangen uitpuilen deden.
De zweep klitskletste klappend op den knokkeligen rug, de groote glanzende oogen puilden uit dat het wit zichtbaar werd van danige inspanning ... Geerten, Franske en de anderen lachten, bleven toch dood-rustig en kalm-lui staan, nu en dan roepend: "Ksch! Ksch! V'ruit knol!... Vol-houwe!" ... Toen de wagen boven was, schaterden ze 't uit, wringend hun lenige lijven van groote leute.
Zijn bootje was leeg ... Regelmatig plonsden de riemen in 't water, deden duizenden zon-doortintelde druppels opstuiven bij elken slag ... Zijn plat-bodemig schuitje was log en zwaar, moeilijk om te besturen. Tuffend kwam Geerten aandrijven, klievend door de meevloeiende strooming.
"Ja, Geerten ..." "Wel, God van maranten, zoude niet omvallen en ter eere van wat Heilige?..." "'t Is moeder-zaligers sterfdag en ik moet naar den dienst, in de Preekheeren ... dat weet ge toch wel ..." 't Leek hem de moeite niet meer waard, daarop te antwoorden.
/* Liefe geert: Kompt toch gauw vroem, want we missen uw hard... Lot de mense mor chouwele en geloofd alleen uw trouwe Lowis... */ Dienzelfden avond nóg was Geerten terug bij zijn geliefde en liet zich heur streelingen welgevallen, want ook in zijn gemoed was alles rustig geworden na lang nadenken.
"Ze zijn wellicht in de priëeltjes gekropen," sprak Geerten schor van opwinding en jaloerschheid ...
Nadat hij in de tegenover het kerkhof liggende herbergen, met eenige zeupkens klare zijn emotie doorgespoeld had, toog Geerten te voet naar de stad terug, heel-alleen, wijl de anderen zich per rijtuig naar het sterfhuis lieten voeren, waar Sophie en Trees cognac zouden schenken: hij wilde niet terug naar vaders kamer. De koude lucht deed hem goed, verfrischte zijn zwoele gedachten.
Zoo verklaart men ook het voormalig gebruik der Sint Geerten Minne of Schaal van Nivelles: want even als de Sint Jans Minne was dit oorspronkelijk een herinneringsdronk aan de afgestorvenen gewijd; zie mijne Essays en Studiën, bl. 226 vlg.
Aan den hoek der straat, waar Lowis woonde, bespeurde Geerten in de kringende klaarte van een lantaarn, een blikkerend voorwerp in 't slijk. Hij bukte zich en vond een hoefijzer ... Dat 's geluk peinsde hij en zijn mistevreden gezicht verhelderde: hij zou zijn motor hebben dat jaar ... Bij Lowis waren de rolbeluiken neergelaten.
Geerten had daar juist zijn vijfden klant overgebracht, en nu vond hij er een danig genot in zijn moteurken te doen heen en weer varen, midden de zon-overgoten rivier ... Eene overzetboot paddelde voorbij ...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek