Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Het was een halssnoer van de fijnste paarlen, en met gouden haken versierd. "Daar," sprak hij, "ik zet deze paarlen tegen hetgeen gij van mij gewonnen hebt het schoonste halssnoer dat ooit op de borst ener Vlaamse Vrouw geblonken heeft! Zo ik ditmaal nog verlies, blijft mij geen haar van de buit over." De Breton nam het juweel in de hand en bezag het nauwkeuriglijk.
De maan stond aan den hemel, en de nacht was dus niet zoo donker, als Sancho Panza gewenscht had. 't Zou hem liever geweest zijn, dat geen sterretje aan den hemel had geblonken, daar de donkerheid hem dan tot verontschuldiging voor zijne onwetendheid kon hebben gediend.
En is dat gunstig oogenblik gekomen, dan gaat het bevel uit zijn mond aan zijn knechten uit. En morgen, als nauw de zon is opgegaan, is dat halmenveld ten doode gedoemd. Dat goudgeel graan heeft voor het laatst in den zonneglans geblonken.
En de engel ging weg van haar. Luk. 1:38. Vervult vooral in onze dagen de Christenvrouw haar roeping tegenover haar Verlosser en Heere? Het historieblad verhaalt ons van zoo wonderschoone, zielsinnige en aan kostelijke vrucht zoo rijke toewijding aan den Heere, die eertijds uit zoo menig vrouwenhart en in zoo menig vrouwenleven geblonken heeft. De vrouwen overtroffen de mannen zeer verre.
Want in haar oogen heeft iets geblonken, dat antwoord gaf op zijn woorden: "Al waart gij ook de koningin van Spanje, toch zou ik u beminnen!"
De ontdekking dat er door zijn verre vijanden geen scheidsmuur was geworpen tusschen hém en dien vermogenden luitenant-generaal; de zekerheid dat hij nu welwillend op De Zonsberg zou worden ontvangen; de hoop in 't eind dat men hem in dien kring zou waardeeren en trekken; dat hij er dikwijls de schoone doktersvrouw ontmoeten, en met de jonge teedere erfgename op een goeden voet zal komen, dat alles heeft hem met zonderlingen glans in 't oog geblonken.
De Muze heeft mij 't diepst geluk geschonken, Dat ik gekend heb in mijn gansch bestaan, Háár oogen hebben zóó mij toe geblonken Als nooit het oog eens stervlings heeft gedaan. 'k Heb van *haar* mond vergetelheid gedronken En bovenaardsch, als 't Hemelrijk, een waan, En in het allerdiepst gebed verzonken Bood ik aan Haar mijn hart, mijn leven aan.
Chiappero Philippes verzekering had vernomen, toen zag ze hem met haar glinsterende oogen, waarin reeds een traantje geblonken had, zóó vriendelijk dankbaar aan, dat mr. Philippe in stilte den eed herhaalde, dien hij zich zelven gezworen had.
Onder al de ridders die hem vergezelden, was er geen enkele die hem in schoonheid van gelaatstrekken te boven ging: fijne zwarte haren rolden in twijfelachtige krullen op zijn schouders; en streelden de zuiverste wangen welke ooit op een vrouwengelaat geblonken hadden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek