Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Maar hoe deze »Matière de Bretagne" ook samengeweven is, daarin opende zich voor de Franse trouvères van het Engels-Normandiese rijk een wereld van poëzie die hen en hun publiek in verrukking moest brengen.
De opvatting der troubadours over de liefde, zoals die nu, naar wat wij gezien hebben, uit de gehele atmosfeer aan de Franse hoven was ontstaan, werd nu niet alleen versterkt, maar kreeg ook een geheel nieuwe kleur door de lektuur van het oude leerboek van Ovidius over de »Minnekunst" de Ars Amandi een werk dat met de grootste attentie en ijver door de gehele Middeleeuwen gelezen werd als een school voor de fijnste en rijpste Levenskunst der antieke kultuur.
Een van hen is de jonge vorst Parthenopaeus die »naar de Franse mode" gekleed is. Die wordt terstond op de schone Antigone verliefd, wier lichaam door het eenvoudig blanke purperen gewaad heen te zien komt, en dat bovendien tot aan de gordel toe open staat; heur haar is omwonden met zilverdraad.
Na de stoet alzo enige tijd was voortgereden, struikelde het paard van een der ridders tegen de stronk van een afgehakte boom en bukte onvoorziens tot bij de grond. Hierdoor viel de ridder met de borst op de nek van zijn draver en geraakte bijkans uit de zadel. "Bij de Maagd!" riep hij in de Franse spraak. "Zo helpe mij God! Mijn paard slaapt onder mij."
Hij besloot op het aandringen van de Franse Veldheer zich met al de Edelen die hem bijgebleven waren, voor de voeten van Philippe le Bel te gaan werpen, en hem door deze ootmoedige hulde tot medelijden te brengen. De afwezendheid der Koningin Johanna streelde hem met de blijde hoop dat Philippe le Bel niet overbiddelijk zijn zou.
Hier waren schitterende feesten, vooral ook aan het hof, een sappig »esprit gaulois", en een gepassioneerd »feminisme", te midden van al die barbaarse woestheid lijkt het bijna een eerste schets van het leven der Franse edelen in de 12de eeuw.
Dezen waren te Brugge, alsdan met Venetië de rijkste handelsstad der wereld, zeer menigvuldig; zelfs de Burgemeesters en verdere bestuursheren, door Franse invloed benoemd, waren allen Leliaards.
Dichteres van betekenis was zij niet; er is iets bleeks en damesachtigs over haar stijl, iets konventioneels in haar karakteristiek; maar bevallig en met gemak geeft zij de Keltiese stof in Franse verzen weer, in hoeverre zij zelf voor dit alles verantwoordelik is, of wat zij dankt aan een ander, Frans of Engels, die tusschen haar en de sagestof in staat, dat laat zich niet gemakkelik uit maken; zij zelf schijnt in elk geval geen Kelties gekend te hebben.
Nu hing er geen slagzwaard meer aan de zadel van de Franse Veldheer, een lange degen had dit zwaar wapen vervangen; de ijzeren platen blikkerden ook niet meer op zijn benen. Achter hen reed een ridder die een ongemeen spijtig en stuurs voorkomen had.
Robrecht van Bethune zelf twijfelde geenszins aan de beloofde genade; want sedert zijn vader aan het Hof geweest was, waren al de Franse heren ten uiterste minzaam en eerbiedig met de Vlamingen. Dit was, als zij geloofden, een bewijs van des Konings goedwilligheid: zij wisten dat de inzichten en gedachten der Vorsten altijd op het ongestadig gelaat der hovelingen te vinden zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek