Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Hij schetste den Farizeër. Ik wilde wel onder de bank wegkruipen. Hij teekende den tollenaar. Ik herleefde. De tollenaar had immers berouw van zijne zonde. Daarna sprak Hij van den Voorspraak. »De Heere schelde u, gij Satan! Is deze mij niet als een vuurbrand uit het vuur gerukt?" Ja, zoo was 't. Indien iets waar was, dan was ik door den Heere als een vuurbrand uit het vuur gerukt!
Ik koos den anderen. De Heere kwam voor mij staan: »Wilt ook gij niet heengaan?" Ik antwoordde: »Neen, Heere, bij U zijn de woorden des eeuwigen levens." Dit was de eerste besliste keuze. Ik zat als jong predikant in de kerk. Vooraan. Als een Farizeër. Met een gulden in mijn zak voor de diaconie. Wat zou de diaken respect voor dien dominé hebben! De dominé preekte over Zacharia 3.
De gesloten oogleden waren bleek als schelpen; rondom straalden de luchters. Het hoofd kwam bij de tafel der priesters. Een Farizeër keerde het nieuwsgierig om en om, en Mannaeï zette het weer stevig recht en plaatste het vóór Aulus, die er door ontwaakte. Tusschen hun even open wimpers schenen de doode oogappels en de verwaterde oogappels elkaar iets te zeggen. Toen bood Mannaeï het Antipas aan.
En wat bij den Farizeër zelfbespotting was, bij u moet het hooge waarheid en werkelijkheid worden: gij hebt voor uw God zelfs te vertienen de munt, de dille en de komijn.
Zij sloegen op hunne borst en schreeuwden van vrees. Zijn bloed was op hen gekomen! De geboren Jeruzalemmer, de vreemdeling, priester, leek, Sadduceër en Farizeër, allen tuimelden over en door elkander. Riepen zij tot God, zoo antwoordde de verwoede aarde in toorn en behandelde hen allen gelijkelijk, het bloed van den Nazarener was over hen allen gekomen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek